Ας είμαστε ρεαλιστές. Η θέση μας ώς λαός είναι δεινή. Τα ευχολόγια οδηγούν στην μοιρολατρία και τον μεσσιανισμό μιας έξωθεν λύτρωσης. Οι κατάρες δεν οδηγούν παρά στο πολιτικό περιθώριο. Η εκλογική αποχή χωρίς την οργάνωση των δήμων θα οδηγήσει σε εξουσία των ολιγαρχιών βασισμένη σε μια ισχνύ εκλογική βάση που θα καταλήξει σε τυρρανική διακυβέρνηση. Η επιλογή των μικρών κομμάτων είναι υποχρεωτικά αδιέξοδη αφού ώς κόμματα οι πολιτικές τους διαιρούν τον λαό γιατί εκπροσωπούν τμήματα του λαού σε οικονομικό, ιδεολογικό ή πολιτικό επίπεδο.
Για παράδειγμα να δούμε δύο πολύ μικρά κόμματα: ένα οικολογικό και ένα ακροδεξιό.Το κόμμα των οικολόγων μπορεί να είναι ικανοποιητικό για την οικολογία αλλά ώς διεθνιστικό είναι απεχθές στο σύνολο της κοινής γνώμης ως πρός το μεταναστευτικό ζήτημα και το αντίθετο το κόμμα της άκρα δεξιάς μπορεί να κάνει εθνική πολιτική που είναι αρεστή αλλά είναι απεχθές στην πλειοψηφία του λαού ώς πρός τις ατομικές ελευθερίες.
Το οικολογικό κόμμα έχει ικανοποιητικές κοινωνικές προτάσεις αλλά δεν εκφράζει τους ένθεους Έλληνες στο Θρήσκευμα ή τους χριστιανούς αφού ώς κόμμα που θρησκευτικά τάσσεται με την ανεξιθρησκία εισάγει τους αλλοδαπούς ισλαμιστές ώς ομότιμους συμπολίτες δηλαδή ανταγωνιστές με τους ίδιους όρους στην χώρα μας. Επιδεικτικά αγνοεί ότι οι μονοθειστικές θρησκείες για να είναι αυτές που είναι πρέπει να εισάγουν τα ήθη τους και να τα επιβάλουν προεκτείνοντας την πίστη τους στους άλλους δια του προσηλυτισμού καταλήγοντας σε αιματηρές συγκρούσεις ιερών πολέμιων. Αγνοεί πώς οι πιστοί της παλαιάς διαθήκης είναι βουτηγμένοι παιδιόθεν στην αντίληψη του κυρίαρχου στην φύση ανθρώπου ώς επίτροπου ενός θεού που καίει δάση σπαρτά, ξεραίνει λίμνες και ποτάμια και ανατρέπει τον Φυσικό νόμο επειδή απλά οργίζεται παραδίδοντάς την στους εξωνημένους πιστούς του.
Το ακροδεξιό κόμμα έχει ικανοποιητικές εθνικές προτάσεις αλλά επιβάλει την ιουδαϊκή εκδοχή του χριστιανισμού στο σύνολο των πολιτών μην επιτρέποντας την Ελληνική κοσμοαντίληψη και το πολιτικό της δώρο την αυτοθέσμιση του λαού στην Δημοκρατία. Επιδεικτικά αγνοεί την θέληση του συνόλου του λαού υιοθετώντας την λογική των ειδικών που γνωρίζουν καλύτερα τι είναι και τί δεν είναι καλό και χρηστό στο όνομά του. Επιλέγουν μια ιδανική κατα αυτούς χρονική περίοδο χωρίς την σύμφωνη γνώμη του λαού και θέλουν να την επιβάλλουν ώς ιδανική.
Χωρίς να μπούμε βαθύτερα στην ψυχολογία των δυό μικρών κομμάτων που επιλέξαμε για να αναπτύξουμε το σκεπτικό μας ώς υπόθεση εργασίας θα πρέπει να σημειώσουμε το βασικό λάθος που διαπράτουν, που αντίκειται στην εθνική φύση και αποτελεί το θεμελιώδες αίτιο της αποτυχίας τους.
Το οικολογικό άθεο κόμμα αρνείται την θρησκευτική φύση του ανθρώπου είτε αυτή είναι εθνική είτε διαθνιστική, αρνούμενο αυτό συναίσθημα και το διοχετεύει στην αγάπη για την φύση όχι ώς Ιερή αλλά ώς αναγκαία για την επιβίωση. Στην αγάπη για την περιβαλλοντική φύση ακυρώνει την ανθρώπινη. Και είναι λογικό αφού δεν βλέπει την ψυχή στον άνθρωπο να βλέπει την ψυχή στην πανίδα. Ενώ ευαγγελίζεται ότι έχει συνολική θεώρηση έχει μυωπική και ως εκ τουτου μερική.
Το ακροδεξιό κόμμα αρνείται την πολιτική οντότητα του ανθρώπου θεωρόντας τον a priori ανίκανο να διαχειριστεί την οικονομία της χώρας, και διατηρεί αυτό το δικαίωμα μόνο για μία ομάδα ανθρώπων επιλεγμένη βάσει αυτής της ιδεολογικής συμφωνίας. Ιδιοποείται την εξουσία αρνούμενο να δεχτεί την εξουσιαστική ροπή όλων των ανθρώπων πλήν των γεννημένων «φύσει» δούλων. Αρνείται να δεχτεί και την αντιεξουσιαστική φύση όλων των ανθρώπων την ελευθερία, που δημιουργεί τους κοινωνικούς ανταγωνισμούς που στο σημείο έντονων οικονομικών αντιθέσεων γεννάνε τις κοινωνικές αναταραχές. Αρνείται την δημοκρατία επιλέγοντας ώς ιατρός το φάρμακο πανάκεια της άριστης ολιγαρχίας που ονομάζει αριστοκρατία, έναν ευφημιστικό όρο για τον περιορισμό νομής της εξουσίας.
Τα δύο αυτά κόμματα και ως κόμματα ιδεών αλλά και ώς κόμματα στην αστική κομματική λογική της λαϊκής διαίρεσης, δεν μπορούν να εκφράσουν συνολικά τις λαϊκές προσδοκίες ούτε οι αντιλήψεις τους έχουν μία κοινή συνισταμένη αφού οι συνιστώσες τους έχουν διαφορετικές διευθύνσεις και εκτός του κοινού χώρου που διαβιούν. Αν κάποτε επικρατήσουν θα επιτύχουν στον τομέα τους και θα αποτύχουν σε όλους τους άλλους στην λαϊκή αποτίμηση που αργά ή γρήγορα κάνει τον λογαριασμό.
Εξετάσαμε δύο μικρά κόμματα για να μήν χρειαστεί να αναφερθούμε στα κόμματα της βουλής που το έργο τους έχει αποτιμηθεί στην λαϊκή συνείδηση αλλά κυρίως για να διαφανεί πώς ότι ισχύει στα δύο μικρά ισχύει στον ίδιο βαθμό και στα μεγάλα είτε αυτά είναι κόμματα εξουσίας είτε αντιπολίτευσης. Δεν εκφράζουν τις λαϊκές προσδοκίες, υιοθετώντας και αυτά ιδεολογίες κονσέρβες που διαφημίζονται με διαφορετική ισχύ ώς οι καταλληλότερες. Σε όλες τις περιπτώσεις οι κομματικοί επαϊοντες γνωρίζουν τί είναι καλό και δεν είναι καλό για τον λαό όπως η μητέρα στο παιδί και ο γιατρός στον άρρωστο. Κι αυτό θα ήταν αποδεκτό αν θεωρήσουμε πώς ο λαός έιναι ένα άρρωστο νοητικά σώμα ή μωρός. Θά ήταν αποδεκτό αν δεν γνωρίζαμε την σταδιακή ανάληψη αξιωμάτων στις Ελληνικές Δημοκρατίες ανάλογα με την ωριμότητα που φέρνει η ηλικία, την συμμετοχή στην νομοθεσία μέσα απο την πολυφωνική ενημέρωση ή αν αρνούμασταν την ανάγκη συνεχούς πολιτικής παίδευσης των πολιτών μελών της και ανάπτυξης της ρητορικής τέχνης μέσα απο τα πολιτικά φροντιστήρια της Σοφιστικής.
Όμως η Δημοκρατία στέκει ακόμα μακριά. Η οργάνωση της Δημοκρατίας απαιτεί και πλατιά ενημέρωση και συμμετοχή που απαιτεί επαναστατικό χρόνο. Τα προβλήματα του έθνους μας είναι επιτακτικά και εφενεργούν στα ζωτικά υπαρξιακά ζητήματα. Αυτά της βιολογικής μας συνέχειας, της εθνικής μας ύπαρξης, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της οικονομικής επιβίωσης.
Είναι φανερό πώς μόνο η δύναμη των αριθμών του λαού μπορεί να αντιταχθεί σε εχθρικά οικονομικά μεγέθη όπως το επιβεβλημένο τοκογλυφικό χρέος, τις εκατοντάδες χιλιάδες οπλισμένων εισβολέων, των εχθρικών στρατών που μοιράζουν την χώρα με δημοσιοποίηση εθνικών συνόρων επί χάρτων και προκλητικών δηλώσεων. Η δύναμη των αριθμών μας σε λίγα χρόνια εξαιτίας της υποχρεωτικής λόγω του καταρέοντος βιοτικού επιπέδου δεν θα υπάρχει αφού θα τελούμε ως μειοψηφία σε μία χώρα που ήδη η κυριότητά της αμφισβητείται απο λαίμαργους γείτονες.
Είναι επίσης φανερό πώς ο λαός αυτός απο την μεταπολίτευση και εντεύθεν διαβίωσε σε μια πλασματική καπιταλιστική ευμάρεια, επέλεξε πολιτικές που αντί να αναπτύξουν τον φυσικό πλούτο της χώρας τον υποθήκευσαν, αντί να εκμεταλευτούν τον ανθρώπινο πλούτο τον διέφθειραν οδηγώντας στην νοσηρή ραστώνη την εθνική συνείδηση και την φυλή στον μαρασμό.
Ο λαός αυτός δεν μπόρεσε να επαναεισάγει την Ελλάδα μέσα απο τον διαφωτισμό που εξήγαγε. Το βυζαντινό κηφηναριό απο την επανάσταση και εντεύθεν τον εγκλώβισε μέσα στο κληροδότημα της αντιπαραγωγικής γραφειοκρατίας και τα τραγικά φαινόμενα της με τελική κατάληξη την κατάρευση. Κατάρευση που ακολουθεί ώς λογικό επόμενο το φαινόμενο της τεράστιας γραφειοκρατίας όπως στις περιπτώσεις της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κάθε χρόνο προστίθενται και θα προστίθενται δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, νέοι και γέροι άνδρες και γυναίκες, μορφωμένοι και μή, στην φτώχεια και τις συνέπειές της οδηγώντας το έθνος σε μια ποιοτική κατάρευση που θα ακολουθεί κατά πόδας την ποσοτική μας ελλάτωση. Αυτή η εθνική φτωχοποίηση θα συνεχίζεται εώς ότου οι συνθήκες για αναστροφή απλά δεν θα υπάρξουν. Με λίγα λόγια όταν θα είναι πιά πολύ αργά. Αυτή η συσσώρευση φτώχειας σε ένα υγιή οργανισμό που θα μπορούσε να συνιστά εκρηκτικό μίγμα για λαϊκή εξέγερση, σε ένα άρρωστο απο ξενόφερτους τρόπους ζωής και συμπεριφορές που διδάσκουν ώς ύψιστο αγαθό την ατομικότητα διαμόρφωσαν ένα διαιρεμένο λαό ανίκανο όχι επαναστατικά να διαβουλευτεί αλλά και μόνο να συννενοηθεί.
Η διαρύθμιση του εκλογικού συστήματος σε τέτοιου που είναι σήμερα έχει κάνει πολύ δύσκολη ακόμη και απο μια συνεκτική μειοψηφία με ιδεολογία όπως τα μικρά κόματα που εξετάσαμε να συγκεντρώσει πόρους ώστε με το διαθέσιμο κεφάλαιο να αγοράσει την απαιτούμενη προβολή για να περάσει το όριο εισόδου στην βουλή. Η διαρύθμιση του εκλογικού συστήματος είναι τέτοια που και η συμμετοχή του ελάχιστου εκλογικού σώματος εξαγορασμένων ψηφοφόρων, μεσω ανταλλαγμάτων, παροχών, διορισμών κλπ να νομιμοποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα ώς έκφραση της πλειοψηφίας.
Θα πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχει αυτό το κυρίαρχο εχθρικό σύστημα για να αποκτήσουμε σαν λαός την εξουσία να διαχειριζόμαστε τα δικά μας.Τα μέσα αυτά που το σύστημα δεν μπορεί να καταργήσει χωρίς να καταργηθεί. Να συγκεντρώσουμε τις λαϊκές δυνάμεις στην ενγενή αδυναμία του που βρίσκεται στο ισχυρό του σημείο.
Το ισχυρό σημείο αυτού του συστήματος δεν είναι ο στρατός η αστυνομία και όλη η τεχνολογία της καταστολής συνειδήσεων, ούτε η οικονομική ισχύ που χρησιμοποιεί στην προπαγάνδα αυτοδιατήρισής του. Είναι ηνομιμοποίηση που αντλεί απο την πολιτική παραίτηση μέσα απο την εκχώρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του δια της ψήφου.Αυτή είναι η δύναμη του συστήματος και εκεί βρίσκεται η ενγενής αδυναμία του, η αχίλειος πτέρνα που πρέπει να τοξευτεί επιδέξια.
Θα πρέπει όμως να γνωρίσουμε την βούληση του λαού επί παντός επιστητού για να νομιμοποιήσουμε την θέλησή του και να την επιβάλλουμε. Θα πρέπει να έχουμε πρόγραμμα και σχέδιο νίκης. Έτσι θα τοξεύσουμε τους αλλαζόνες δυνάστες μας.
Είδαμε στην ανάλυσή μας ότι κανένα κόμμα μικρό ή μεγάλο δεν μπορεί να συγκεντρώσει την λαϊκή προσδοκία γιατί ώς κόμματα εκφράζουν τμήματα ανταγωνιστικών συμφερόντων.
Είδαμε πώς η δημιουργία κόμματος είναι καταδικασμένη στην αποτυχία αφού δεν μπορεί να συγκεντρώσει τους αναγκαίους πόρους όχι να κερδίσει την πλειοψηφία αλλά ούτε να εισχωρήσει στην βουλή των τριακοσίων το κέντρο δυστυχώς των πολιτικών αποφάσεων. Κάτι που ούτε τα κόμματα αποκόμματα δηλαδή φράξιες μεγάλων κομμάτων δεν καταφέραν με αποσχίσεις. Όπως και επίσης είδαμε ότι τους κανόνες του εκλογικού παιχνιδιού δηλαδή του εκλογικού συστήματος καθορίζει μόνον ο νικητής.
Είναι στενάχωρο για εμάς τους Δημοκράτες δηλαδή τους πιστούς στην Κληροκρατία, να παραδεχθούμε ότι η αποχή απο μόνη της δεν φτάνει, αλλά ο χρόνος οργάνωσης των Δήμων και κατεπέκτασης της κλήρωσης αρχόντων απο τον λαό και την λειτουργία παράλληλης επαναστατικής Βουλής, Εκκλησίας του Δήμου- Πολιτοφυλακής και Ηλιαίας -λαικών δικαστηρίων δεν μας φτάνει. Η συγκέντρωση της αντίστασης που εκφράζεται με αποχή, άκυρο είναι απο μόνη της μεγαλύτερη καθε κόμματος. Όμως και ψήφοι που πάνε σε μικρά κόμματα ώς αντίδραση αλλά και οι αναγκαστικοί στα μεγάλα κόματα που ρίπτονται ώς κακό αντί κακού δηλαδή το μη χείρον βέλτιστο είναι ψήφοι προσπορίσιμοι που αν και δεν είναι αναγκαίοι μεγαλώνουν την διαφορά με σκοπό την συντριπτική ήττα.
Ποιό είναι το εργαλείο που θα συγκεντρώσει τους μεγάλους αριθμούς, ποιό είναι τό σχήμα που δεν χρειάζεται τεράστιους πόρους για επικοινωνιακή προβολή, ποιό είναι το σχέδιο για την λαϊκή χειραφέτηση;
Απαντάμε: Το εργαλείο που θα συγκεντρώσει τον λαό είναι οι αποφάσεις του λαού για κάθε ζήτημα που τον ενδιαφέρει και τον αφορά. Η κυβέρνηση των κοινοβουλευτών αριστοκρατών δεν κάνει δημοψηφίσματα γιατί δεν καταδέχεται την γνώμη του λαού, πέραν των στημένων γκάλοπ που ανιχνεύουν τάσεις και προτιμήσεις ώστε να περιτυλίγουν περιοδικά την ιδεολογία τους με νέες κοινωνικά αποδεκτές εκλογικές υποσχέσεις.
Εφόσον δεν υπάρχει Εκκλησία του Δήμου ώστε ο πολίτης να επιχειρηματολογεί ώς ρήτορας, να κρίνει και να ψηφίζει ώς νομοθέτης επί θεμάτων όχι προσώπων, τότε οι αποφάσεις του πρέπει να γίνουν αιτήματα. Αυτό θα πραγματωθεί με διενέργεια δεκάδων παλαϊκών δημοψηφισμάτων, την διενέργεια έντιμων λογικών δημοψηφισμάτων απο τον λαό. Κανένα κόμμα που προβάλλεται ώς λαϊκό με τεράστια οικονομική δύναμη απο τα χρήματα που συσώρευσε απο τα μέλη του δεν ξόδευσε χρήματα για να ρωτήσει τι θέλει ο λαός. Ξοδεύουν χρήματα σε ανεξάρτηρες δημοσκοπήσεις για να ρωτήσουν πόσοι τους θέλουν και πόσο πολύ τους θέλουν, αντί να ρωτήσουν πρώτα αν τους θέλουν ή τί θέλουν. Δεν δώσανε οι κομματικές ολιγαρχίες ουδέποτε αυτήν την επιλογή, αξιοποιώντας την λογική της πώλησης που δεν ρωτάει ποτέ αν θές να αγοράσεις αλλά ποιό απο τα προτεινόμενα θα αγοράσεις. Δια αυτού του τεχνάσματος το εκλογικό σώμα που δεν θέλει να αυτοκυβερνηθεί αγοράζει ακριβά και όπως διαπιστώσαμε πολύ ακριβά την διακυβέρνησή του.
Οι δημοσκοπήσεις θα διενεργηθούν απο ένα σωματείο ή σύλλογο ή αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που θα δημιουργηθεί με καταστατικό ορισμένο γιαυτόν ακριβώς το σκοπό με προτεινόμενη επωνυμία «Δημοψήφισμα» και μέλη κληρωτά και ενιαύσια απο εθελοντές του σκοπού που θα ανακοινωθεί δωρεάν απο όλες τις πατριωτικές ιστοσελίδες και blogs.
Τίποτε απο όλα αυτά δεν είναι δύσκολο ή μη πραγματικό. Η σύσταση μιας τέτοιας μορφής εταιρείας απαιτεί ένα ελάχιστο ποσό, η έδρα μπορεί να οριστεί στην οικία ενός ιδρυτικού μέλους ενώ ο χρόνος ίδρυσης είναι θέμα ημερών. Η ταχύτητα μετάδοσης του καλέσματος μέσω διαδικτύου είναι τεράστια ενώ υπάρχουν πολοί άνεργοι δημοσκόποι που εθελούσια μπορούν να επιτηρούν την δημοσκόπηση καθε θέματος με μια ελάχιστη αποζημίωση για τα βασικά τους έξοδα. Η συγκέντρωση των απλών μελών με υπογραφή του καταστατικού κανονισμού θα απαιτεί ένα μικρό τίμημα απο τα μέλη με την μορφή εράνου για την συγκέντρωση του ποσού που απαιτείται ενώ θα επιλέγεται η οικονομικότερη προσφορά απο τις εταιρείες δημοσκοπήσεων που και αυτή λόγω της μη κερδοσκοπικής φύσεως θα μειούται περαιτέρω.
Για την οικονομία χρόνου και χρήματος αρκετά ζητήματα θα ομαδοποιούνται ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι απαιτούμενες δημοσκοπήσεις που θα χρειαστούν για να συγκεντρώσουν την λαϊκή βούληση. Η στο μέγιστο βαθμό γνωστοποίηση της πατριωτικής πρωτοβουλίας ώς αρχή ενός πατριωτικού κινήματος για την επιστροφή της Δημοκρατίας θα φέρει συμμετοχή στο κίνημα. Συμμετοχή στην διαδικασία των απαντήσεων που δεν απαιτεί επαναστατικότητα απο τον λαό, ούτε ειδικές τέχνες και τεχνικές για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος απο τους αγωνιστές.
Το παλαϊκό δημοψήφισμα θα διενεργηθεί σε όλη την Ελλάδα απο εξειδικευμένη αναγνωρίσιμη εταιρεία με την χρήση ερωτηματολογίων αλλά και διαδικτύου με τα τελειότερα μέσα και θα αφορά κάθε ζήτημα που μας απασχολεί, απο την παιδεία, την υγεία, τα εθνικά ζητήματα, την οικονομία, το μεταναστευτικό, την θρησκεία, το περιβάλλον τις διεθνείς σχέσεις κ.α. Τα μέλη του συλλόγου θα εισηγούνται τον τύπο των ερωτήσεων που θα καταρτίζονται απο τους ειδικούς και θα υποβάλλονται πάλι στα μέλη για έγκριση, απόρριψη ή επισημάνσεις μια διαδικασία που όταν τελειώσει θα έχει κερδίσει την λαϊκή αποδοχή. Επι παραδείγματι σε ζήτημα σχετικά με την υγεία η πρώτη ερώτηση δεν είναι αν θές υγεία αλλά τι χαρακτήρα θές να έχει το σύστημα της υγείας σε μια ανοικτή ερώτηση, ενώ αντίθετα στο μεταναστευτικό δεν ρωτάς τί ποσόστωση στον πληθυσμό πρέπει να έχουν οι οικονομικοί μετανάστες αλλά αν πρώτα τους θέλεις ή όχι, ή αν κρίνεις ότι είναι αναγκαίοι για την οικονομία. Μόνο μετά ρωτάς πόσοι και με ποιές προυποθέσεις κλπ ή τι λύση θα προτείνες για τους υπόλοιπους.
Ταυτόχρονα εκμεταλεύεσαι τις προτάσεις απο χιλιάδες νόες για κάθε ζήτημα που θα προτείνουν για τομείς και αντικείμενα που τα καταλαβαίνουν καλύτερα όπως την αλιεία στην ανοιχτή θάλασσα που θα προτείνουν νησιώτες ψαράδες ή την φύλαξη περασμάτων απο ορεσίβιους βοσκούς ή την καταλληλότερη για κάθε τόπο μέθοδο καλλιέργειας απο τοπικούς καλλιεργητές κ.ο.κ. Ενώ στούς ερωτώντες θα ζητείται με την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου να γίνονται και μέλη του πολιτικού φορέα.
Η συγκέντρωση των επιθυμιών και των αποφάσεων για κάθε κοινωνικό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα κοινοποιείται ώς πρόγραμμα απόφαση του λαού για αυτούς που καταλαβαίνουν την δυναμική που φέρνει η πλειοψηφία αλλά και η διαφανής λαική διενέργεια απο την ίδια την λαϊκή βάση στο σύνολο του πληθυσμού. Είναι η δύναμη του τίμιου σκοπού με τίμια μέσα που κερδίζει τις ψυχές.
Ο φορέας αυτός θα μετατραπεί σε προσωρινής διάρκειας κόμμα, που θα ορίζεται απο το καταστατικό λειτουργίας του με βουλευτές-μέλη που θα δεσμεύονται να παραιτούνται με την συμπλήρωση ενός χρόνουκαι θα ανανεώνονται με κλήρωση του πολιτικού φορέως απο τα μέλη που θα λειτουργεί υποχρεωτικά σαν κόμμα μέχρι την επίτευξη του σκοπού που θα είναι αμετάκλητα η συνταγματική αναθεώριση στην κατεύθυνση των Συνταγμάτων της Επιδαύρου ή Τροιζήνας και για διάρκεια όση απαιτείται για την δημοκρατική μεταμόρφωση της κοινωνίας ώστε να είναι έτοιμη να αναλάβει την εξουσία, όχι πάντως διάστημα μεγαλύτερο μιας γενιάς.
Δηλαδή ο φορέας που θα αναλάβει την διενέργεια του λαϊκού δημοψηφίσματος θα μετατρέψει την μορφή του σε πολιτικό κόμμα τα μέλη ώς υποψήφιους βουλευτές και προέδρους που εναλλασόμενοι δημοκρατικά με τον εσωτερικό κανονισμό θα προστατεύουν τον χαρακτήρα του λαικού κόμματος, θα προστατεύονται και οι ίδιοι απο διάβρωση και αλλαγή πλεύσης, θα ενισχύουν με τους μισθούς τους το κόμμα, ενώ θα έχουν στόχο με όσο τον δυνατόν συχνότερες εκλογικές αναμετρήσεις να πάρουν την κυβέρνηση για να καταργήσουν τον μονοπωλιακό χαρακτήρα της. Να καταργήσουν με απλά λόγια το κλειστό επάγγελμα του πολιτικού, και να το δώσουν σταδιακά στούς πολίτες.
Στο τελικό στάδιο όλες οι εξουσίες θα δοθούν στον λαό. Η κυβέρνηση της βουλής και τυπικά θα νομοθετήσει ώστε όλες οι εξουσίες να περάσουν πανηγυρικά στην νέα βουλή του λαού ουσιαστικά στην εκκλησία του Δήμου καθε πόλης. Προτείνουμε ώς εθνικό σχήμα το τελευταίο Δημοκρατικό σχήμα πρίν την υποδούλωση του έθνους μας στους Ρωμαίους αυτό της Αχαϊκής Συμπολιτείας ώστε να συνεχίσουμε απο το σημείο που μας κόψανε.
Ξεκινώντας απο την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα δώσει την θεσμική νομιμοποίηση στις σταδιακές πολιτειακές μεταρυθμίσεις θα περάσουν σταδιακά οι εξουσίες με πρώτη και απαρέγκλιτη την δικαστική και απο τους βουλευτές μονάρχες στους άοπλους μέχρι σήμερα υπήκοους.
Αυτή η διανομή εξουσιών στον δρόμο για την επιστροφή της Δημοκρατίας θα έχει χρονικό πλαίσιο και δεν θα αφεθεί στην λογική της ωρίμανσης στον χρόνο. Ο μέγιστος χρόνος του μεταβατικού σταδίου Δημοκρατίαςς, όπου η πολιτική ζωή θα λειτουργεί στα πλαίσια των προτεινόμενων Συνταγμάτων Τροιζήνας ή Επιδαύρου, θα ορίζεται απο τον χρόνο παρελεύσεως μίας γενεάς, της παρούσης ώς ακατάλληλης εκ καταγωγής, τρόπου ζωής και εκ βάθρων παιδείας να αναλάβει την πολιτική διαχείριση, ένα αποδεκτό θεωρούμε δικαιολογιτικό αν κρίνουμε απο το μέγεθος διαφθοράς που διήρθε.
Η αναθεώρηση του Συντάγματος θά δώσει την εγκυρότητα της νομιμότητας της όλης διαδικασίας αναδιανομής πλούτου απο πάνω πρός τα κάτω για την επανεκίνηση της οικονομίας όπως ακριβώς στα επιτραπέζια παιχνίδια που ξεκινάνε ξανά μόνο με μια νέα μοιρασιά. Θα δώσει την κοινωνική αποδοχή στην απονομή στο σώμα των πολιτών πρωτίστως των λαικών εξουσιών όπως συνέβαινε μεχρι και πρίν μερικών δεκαετιών με τα κληρωτά λαικά δικαστήρια. Η αιρετότητα των ετήσιων βουλευτών μελών του πολιτικού φορέως, τα πολιτικά προτάγματα αποφάσεις του λαού μέσα απο το δημοψήφισμα που θα σχηματοποιήσει σε ιδεολογία την λαϊκή βούληση, οι μισθοί που θα καταβάλλονται υποχρεωτικά βάσει καταστατικού ολικά ή μερικά στον φορέα για νέα δημοψηφίσματα που θα κατευθύνουν το κόμμα, και τέλος η περιορισμένη διάρκεια του στα όρια μιας γενιάς για την κατάκτηση της κυβέρνησης, την αναθεώριση του Συντάγματος την σταδιακή εκχώριση των δικαστικών, νομοθετικών και εκτελεστικών εξουσιών στον λαό θα δώσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση.
Ουσιαστικά η κατάληψη της εξουσίας μέσα απο το σύστημα για την κατάργησή του, μέσα απο την σταδιακή καταστροφή του κράτους των ολιγαρχιών και το κτίσιμο του κράτους του λαού. Κάθε εξουσία που θα αφαιρείται απο το κράτος τέρας, θα αποτελεί μέσο εκπαίδευσης του λαού στην πολιτική διαχείριση και στην εξοικίωση με την εξουσία. Το σχολείο της Δημοκρατίας που θα γαλουχήσει την επόμενη καθαρή γενιά να αναλάβει την τύχη του έθνους, που δεν μπορεί πια να αφήνεται σε κλίκες καλών προθέσεων, ευγενών επιδιώξεων πασών αποχρώσεων.
Όσο καλό και μελετημένο κι αν είναι το σχέδιο η κακή εκτέλεση καταστρέφει και τον πιό υπέροχο σχεδιασμό, γιαυτό απαιτείται ικανότητα, συνεισφορά, προσπάθεια, απαιτείται ότι κάνει ο καθένας για να πετύχει στην δουλειά του, είτε αυτό που κάνει είναι προετοιμασία είτε αυτό λέγεται πονηρία αρκεί να πετύχει.
Ότι και να κάνουμε όσο καλά και να το κάνουμε οι εχθροί θα βρίσκονται απέναντί μας σε κάθε στάδιο, με κάθε ύπουλο τρόπο θα προσπαθούν να βρεθούν πίσω μας, να παρεισφρύσουν μέσα στον λαό να νοθεύσουν κάθε τί με όλες τις γνωστές πρακτικές που χρησιμοποιούν όλοι οι δειλοί, αυτού του σάπιου κόσμου που συσπειρώνονται σε μυστικές κλίκες πίσω απο κλίκες για να μειώσουν τον φόβο που νοιώθουν απο το μέγεθος του λαού και την δύναμή του. Θά έχουμε απέναντι μας κάθε μέσο που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν ενάντια μας όλοι αυτοί οι βλάκες που όπως όλοι οι βλάκες θα μεταχειρίζονται την μόνη δυνατή επιλογή, αυτή του απατεώνα που ώς απατεών είναι απαραίτητα ανήθικος, να κοροιδεύουν και να χρηματίζουν.
Απέναντι σε όλες αυτές τις πρακτικές θα τοποθετήσουμε τους κανόνες του ίδιου συστήματος τους που δεν μπορούν να καταργήσουν ή να απαγορεύσουν γιατί θα καταργήσουν την ίδια την εξουσία απο την οποία οι ίδιοι αντλούνε δύναμη, θα τοποθετήσουμε πάνω σε αυτούς τους κανόνες την πολυαρχία και την αιρετότητα σε όλες μα όλες τις λειτουργίες και τα αξιώματα ώστε να μήν μπορούν να βρούν κάποιον να διαβρώσουν.
Πώς θα μπορούν άλλωστε αφού θα έχουν περιορισμένη διάρκεια, θα αναλαμβάνουν καθε λειτουργία απο κοινού και θα ελέγχονται απο την λαική βάση που θα τους καθαιρεί βάσει του ίδιου καταστατικού κανονισμού ενώ μετά θα μπορεί να τους δικάζει. Ούτε η ανικανότητα κάποιων μελών θα αποτελεί τροχοπέδη αφού θα είναι η δύναμη της ομάδας σε κάθε λειτουργία που θα αναπληρώνει το έργο όπως ακριβώς γίνεται στις ομάδες εργασίας των πολύ επιτυχμένων πολυεθνικών. Τίποτε δεν αποτελεί εφεύρημα ή ονειροβασία όταν απλά γίνει βήμα βήμα και κερδίσει την συμμετοχή του συνόλου.
Ως πρώτο βήμα διανείμετε με κάθε μέσο το παρόν, επικοινωνήστε το ή προχωρήστε οι πρώτοι τρείς που θα αναλάβετε την πρωτοβουλία στην σύσταση της εταιρείας και καταστατικού στην βάση των άνω γραφόμενων. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Αντε Έλληνες κουνηθείτε...!
Για την Δημοκρατία
Μεγιστίας Φυλοβασιλεύς Κεκροπίας Φυλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου