Αποτιμώντας για άλλη μια φορά την έκβαση μιας μαζικής κινητοποίησης και αντιπαράθεσης με το κράτος-δυνάστη διαπιστώνουμε τα παρακάτω:
1. Ο κόσμος παραμένει αδαής για παρόμοιες κινητοποιήσεις συμπεριφερόμενος σαν άβουλη και άνευρη αγέλη γενόμενος εύκολος άοπλος στόχος στους οπλισμένους πραιτωριανούς. Σήμερα όλα τα μπλοκ κατευθύνονταν σαν ένα πελώριο γκροπούσκολο από Σταδίου προς πλατεία Συντάγματος. Όταν η πλατεία γέμισε ο κόσμος παρέμενε εν αναμονή αδρανής κατακλύζοντας τη Σταδίου χωρίς να φαίνεται η δύναμή του και χωρίς να μπορεί να ενισχύσει τη κυρίως δύναμη που βρίσκονταν μπροστά στη Βουλή όπου και χρειάζονταν.
Αν κάποια μπλοκ «σπάγανε» από Αμερικής και Βουκουρεστίου και μπαίνανε στη Πανεπιστημίου προς Σύνταγμα (η διαδρομή δεν είχε μπάτσους, αφύλαχτη πλήρως) και ο όγκος τους θα μπορούσε να ενισχύσει το πλήθος προ της Βουλής και οι μπάτσοι της αρχής της Β. Σοφίας θα βρίσκονταν εγκλωβισμένοι. Όμως κανένας δεν πρόσεξε αυτή την εναλλακτική γιατί όλα τα μπλοκ είχαν κατά νου να προωθηθούν στη πλατεία (άχρηστο!) ενώ με μία παράκαμψη και στη πλατεία θα φτάνανε και δουλειά θα κάνανε. Για κάτι τέτοιο χρειάζονταν συντονιστές καθορισμού διαδρομής που πρέπει να είναι εκτός μπλοκ συνεχώς κινούμενοι και δίνοντας κατεύθυνση και όχι όλοι μαζί εγκλωβισμένοι στα μπλοκ και με κλειστά μάτια.
2. Στρώνουμε όλους τους δρόμους με υλικά είτε φλεγόμενα είτε όχι αρκεί να παρεμποδίζουν διέλευση μηχανοκίνητων των μπάτσων. Όταν βλέπουμε 50 δελτάδες να περιμένουν σε ένα στενάκι (Λυκαβητού) την εντολή να ξεχυθούν οι έξοδοι προς Ακαδημίας και Σόλωνος ξαφνικά θα πρέπει να βγάζουν αγκάθια. Σήμερα η συγκεκριμένη δύναμη προστάτευε το γνωστό «17» (πάνω από 30 μηχανοκίνητοι !) και ενώ στην Ακαδημίας υπήρχε κόσμος κανένας δε φαντάστηκε το τι θα μπορούσε να προσφέρει ο παρακάτω κάδος σκουπιδιών που παράμεινε ανέπαφος... Με δύο κάδους (ταυτόχρονα και υπήρχαν ) κι ένα μπουκάλι κρασί όλα θα γίνονταν φλαμπέ. Λίγος συντονισμός χρειάζεται και τρία άτομα.
3. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται οπλισμένοι πραιτωριανοί από άοπλους διαδηλωτές εκτός εάν η κινητοποίηση είναι απλά για το θεαθήναι. Αν έχουμε σκοπό να φέρουμε αποτέλεσμα τότε οι διαδηλωτές πρέπει να περιέχουν στα μπλοκ τους αντίμετρα στα όπλα των πραιτωριανών. Η επανάληψη της καταδίωξης των διαδηλωτών από οπλισμένους μπάτσους εμπεδώνει στους διαδηλωτές ψυχολογία αποτυχίας με αποτέλεσμα την αποθάρρυνση προσέλευσης. ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕΣΑ και ασχέτως εάν εμείς δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εκτοξευτήρες και φυσούνες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εξίσου ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ώστε να τους τρέψουμε σε φυγή. Και αν γίνει μία φορά η εξέλιξη είναι ΕΥΝΟΗΤΗ!
4. Η μάχη δεν τελειώνει μετά τη διαδήλωση. Συνεχίζεται κυρίως το ίδιο βράδι όταν οι μπάτσοι έχουν εξαντληθεί. Όλη μέρα τους τραβολογάμε από σημείο σε σημείο με παιχνίδι κλεφτοπόλεμου και όταν σουρουπώσει τους γ… τη μάνα. Εδώ χρησιμοποιούμε τα «καλά μας» από πλευράς εφοδίων!
Ο ΚΟΣΜΟΣ αν και ακαθοδήγητος ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΦΛΑΜΠΕ, ΜΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ αν βέβαια οργανωθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου