6/9/10

Ἡ οἰκονομία τοῦ Ἑρμοῦ



Παρ' λλησι συνηθίζετο εθυγράμμισις τν Ναν βάσει το ξονος νατολς - δύσεως.
δ προσανατολισμός καθορίζετο π τν κατεύθυνσιν πο 'κοιτοσε' τ ερόν, πρς δυσμάς δηλαδή, ν εσοδος το Ναο το ξ νατολν. ξαίρεσις ποτελοσαν ο Ναο το πόλλωνος κα τς ρτέμιδος πο συνήθως εθυγραμμίζοντο π ξονος βορρ - νότου, μέ τό ερόν νά βλέπ πρός βορρν.
ντιθέτως εναι προσανατολισμός τν χ.ο. συναγωγν, που τράπεζά τους κοιτάει πρς νατολς, κα πρς τν εσοδόν των. ξ νατολς προέρχονται κα πρς νατολν βλέπουν.
συμβολισμός ατς καθίσταται γι μίαν κόμη φορ πίκαιρος, κατ τν π τν μερν μας σημαίνουσα κρίσην οκονομίας. χι μόνον δ χώρα λλ κα λη Ερώπη ασθάνεται τος τριγμούς σφαλμένων παλαιοτέρων τακτικν κα ποφάσεων - μ τ κοιν νόμισμα ν σταθεί.
ρέσκονται τινς ες προτάσεις περ ωσσίας, κίνας, ράβων κα λοιπν νατολιτν. Ες τν πομονωτισμό, τν θνικιστικν σωστρέφεια, τν πόσυρση π τν Δυτικν κόσμο κα τς ξίες του. Ο ποες δν εναι λλες π τς παράγωγες το λληνικο πολιτισμο ξίες - Ερώπη εναι πνευματικ μας παιδί.
δίως δ τ τελευταα τη ες τν Ερώπην χριστιανισμός πνέει τ λοίσθια, δ ναγέννησις τν παραδοσιακν θνικν θρησκειν κα ξιν τους εναι να κ τν πλέον λπιδοφόρων γεγονότων τν καιρν μας. πλούσια λευθεροστομία μίας Ερώπης μς ρμόζει πολ περισσότερο π τν νατολίτικη πενία τν ώσσων, ράβων κα κινέζων νελευθέρων τυράννων! κρίση εναι σημαντικ κα θεμελιακ - δηλαδή πρόβλημα τν δίων τν ως τρα οκονομικν δομν πο προσπαθον ν πικρατήσουν.
Θ φήσουμε σ ατν τν κρίσιμη ρα τ πνευματικ μας τέκνα, κα τος αυτος μας τος διους στ καπρίτσια πολίτιστων τυράννων ξ νατολν; Στν KGB, τς μπορκες, τν λογοκρισία; Διότι μ κείνους προσπαθον ν συνεργασθον ο χ.ο. «πατριτες».
Ο λληνες νήκουν στν Δύση, εναι Ερώπη...
Κα ντ ν γυρίσουμε τν πλάτη, ς ρύονται ο δούλοι, μπορομε ντιθέτως ν παίξουμε όλο γετικ στς ξελίξεις πηρεάζοντας ποφασιστικ τ εμα τν δεν πρς μία οκονομία πλήρως ρμαϊκ, στς δέες, ρχές κα διδάγματα το Θεο το μπορίου, το Κέρδους, τν Ταξειδίων, το Λόγου κα τν ριθμν, τν Λογίων κα τς Κυκλοφορίας γαθν, νθρώπων, δεν!
τοκογλυφία (usury) εναι μία πρακτικ νάντια στν οκονομία το ρμο. T κυριότερο ατιο τς οκονομικς κρίσεως εναι ατ, κα π κε πρέπει ν ρχίσουν ο λληνες. Καθιστ τ χρμα π πλ μέσο κυκλοφορίας τν γαθν κα πηρεσιν, ατοσκοπό! Προκαλε τν συσσώρευσή του κα χι τ ν ρίχνεται στν κυκλοφορία κα ν ξοδεύεται. Στερε τν ξία τν συναλλαγν κα τν δανείων, ποία φαιρεται δι τόκου ντί ν παραμέν κέρδος ατο πο κίνησε τ σύστημα. Κάνει ατν πο παίρνει δάνεια γι ν πιχειρήσ κα ν προσφέρ ν... τιμωρται! ν κενον πο συσσωρεύει τ χρήματά του κα τ ποχρεών ν κάθονται κα ν σαπίζουν... ν μοίβεται κι π πάνω!
πιτέλους, ατς ο νοοτροπίες φορον ξεπερασμένες καλβινιστικς ντιλήψεις κα παρεκκλίνουσες βραϊκς κα ουδαιοχριστιανικς.
ς θυμηθομε τ σπουδαο θεατρικ το Σαίξπηρ, μπορος τς Βενετίας κα θ καταλάβουμε μέσως, τ ργο πο χρειάζεται σήμερα ν γίν. λλην εναι νας μπορος Βενετίας κα χι νας συσσωρευτής - τοκογλύφος Σάιλοκ...
κρίση οκονομίας τν καιρν μας εναι κρίση θεμελιώδης κα δομική. Τ διο τ σύστημα νοσε κα δν γίνεται ν λειτουργήσ κατ τν τρόπο πο προσπαθον κάποιοι πλανημένοι ν τ ποχρεώσουν ν λειτουργήσ. Θ παίξουμε λοιπόν γετικ όλο στν διαμόρφωση τς νέας οκονομικς θεωρίας κα πρακτικν; Θ σταθομε στ πλάι τν πνευματικν μας παιδιν, Ερωπαίων κα μερικανν, παναφέροντάς τους στς λληνικς ξίες πο κα ο διοι πιθυμον κα περιμένουν κα σ μς ν δον;
Ἱέρεια Πέρσεια Ἑκάτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου