*Κ.Διάκος
Για μια φορά ακόμα αντικείμενο σκανδαλολογίας αποτέλεσαν οι κυβερνητικές επιλογές για ρουσφετολογικές προσλήψεις ανέργων με «έμβολο» Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις - μαϊμού.
Κατ’ αρχήν να επισημάνουμε ότι το κυβερνητικό κόμμα, ασκώντας την κεντρική πολιτική της χώρας ευαγγελίζεται θεσμικές και συναινετικές καινοτομίες στην πολιτική σκηνή για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Στην πράξη όμως επιμένει στις παλιές συνταγές άσκησης διοίκησης. Κομματισμός που ταυτίζει το κοινωνικό με το κομματικό συμφέρον, συναινετικότητα υποταγής στις κυβερνητικές επιλογές και όχι συνδιαμόρφωση κοινής απόφασης και δράσης , εξυπηρέτηση βραχυπρόθεσμων, συνήθως κομματικών επιλογών, άρνηση της εγγύησης για διαφάνεια και έλεγχο της διαφθοράς. Για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν: «Όποιος δημιουργεί την κρίση δεν μπορεί να δώσει λύση»
Ειδικότερα για το θέμα της διαχείρισης ανέργων μέσα από εθελοντικά προγράμματα κοινωνικού έργου οφείλει κανείς να παρατηρήσει με νηφαλιότητα και έξω από τον μικροκομματικό καυγά, ορισμένες αδιαμφισβήτητες πραγματικότητες.
Η επιλογή του νόμου για πρόσκαιρη, δυστυχώς και από ανάγκη, απασχόληση ανέργων, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική συμμετοχή της ΕΕ, δεν είναι λάθος, όταν μάλιστα στο άμεσο μέλλον προβλέπεται διόγκωση της ανεργίας σε πρωτοφανή για την χώρα μας επίπεδα. Είναι αρνητικές και μηδενιστικές οι επιλογές που επιδιώκουν τώρα την συνολική λύση του προβλήματος, αδιαφορώντας για τα άμεσα προβλήματα των ανθρώπων αυτών. Κινούνται μεταξύ του ουτοπικού και της πολιτικά κυνικής έκφρασης κομματικών θέσεων και αντπαραθέσεων.
Η επιλογή αυτή όμως πρέπει να έχει τις παρακάτω προϋποθέσεις:
Να υπάρχει αξιοκρατία στους επιλεγόμενους με αρχικό γενικό κριτήριο τις ευπαθείς στον χώρο αυτό ομάδες, όπως νέοι, γυναίκες, μακροχρόνιοι άνεργοι κλπ.
Η προβλεπόμενη αμοιβή των απασχολουμένων να είναι ικανή να συντηρήσει την επιβίωση τους, με αντικειμενικό κριτήριο τα όρια των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που ισχύουν για την παρεχόμενη εργασία και τουλάχιστον αυτών που ισχύουν για κάθε εργαζόμενο. Και αυτό δεν συμβαίνει εν προκειμένω. Η οποιαδήποτε δήθεν εθελοντική προσφορά κοινωνικού έργου δεν δικαιολογεί “άλλη” διαχείριση των απολαβών των εργαζομένων στα προγράμματα αυτά.
Είναι απορίας άξιο γιατί δεν ανατέθηκε στους εργοδότες οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης η πλήρης διαχείριση των προγραμμάτων με δεδομένη την υφιστάμενη τεχνική και ανθρώπινη ελεγκτική υποδομή. Εδώ είναι αληθές ότι η επιλογή του νόμου στοχεύει στην ρουσφετολογική διαχείριση του προγράμματος. Εμείς πάντως επισημάναμε στην Περιφέρεια Αττικής την αντίθεση μας αυτή και έγινε δεκτή στο Περιφερειακό Συμβούλιο ως πολιτική αρχή αντίθεσης στον Νόμο.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι οποίες βάλλονται ως διαχειριστικό εργαλείο της ρουσφετολογίας της Κυβέρνησης.
Οι ΜΚΟ αποτέλεσαν, και είναι σε μεγάλο αριθμό τους, πρωτοποριακές κοινωνικές συλλογικότητες με ουσιαστικές δραστηριότητες και κοινωνική αποδοχή.
Βασικά τους χαρακτηριστικά ήτανε, και πρέπει να παραμείνουν
u η κοινωνική πρωτοβουλία με όρους κοινωνικής προσφοράς
u μακρυά από κομματικές εξαρτήσεις και κερδοσκοπικούς στόχους
u στην βάση του κοινωνικού-αλληλλέγγυου και όχι φιλανθρωπικού εθελοντισμού.
Είναι η εθελοντική, κοινωνικού χαρακτήρα συμμετοχή του πολίτη με άμεση, μερική ή έστω πρόσκαιρη, αποτελεσματικότητα, που επιβεβαιώνει την δυνατότητα παρέμβασης του στα πολιτικά γεγονότα.
Κάθε άλλο αποτελεί παραποίηση της ταυτότητας και του χαρακτήρα μιας ΜΚΟ.
Αν διατηρούνται τα στοιχεία αυτά η οικονομική ενίσχυση τους, με διαφάνεια προφανώς, από την κοινωνία λειτουργεί θετικά για την αποτελεσματικότητα τους.
Όμως όλα αυτά χρειάζονται νομική κατοχύρωση, που δεν υπάρχει στην Ελλάδα για να απομακρύνει τους πολιτικούς και κερδοσκόπους αετονύχηδες από την χρήση του κοινωνικού αυτού χώρου εκμεταλλευόμενοι την κοινωνική αποδοχή τους.
Και, φοβούμαι, ότι αυτό το τελευταίο συμβαίνει με τα σημερινά προγράμματα διαχείρισης της απασχόλησης ανέργων.
Εμείς θέσαμε ως προϋπόθεση στην Περιφέρεια Αττικής για τα προγράμματα αυτά
τον πλήρη έλεγχο όλων των τελικά επιλεχθέντων από το Υπουργείο κοινωνικών οργανώσεων, (οικονομικό, λογιστικό και συμβατικό)
τον έλεγχο των προσλήψεων ανέργων ώστε να συμπίπτει ο προσλαμβανόμενος με το αντικείμενο του κοινωνικού έργου και με προοπτική την, ει δυνατόν, μονιμότητα του στην λογική μας για «πράσινες θέσεις εργασίας»
τον έλεγχο καθ’όλη την διάρκεια του παραγόμενου έργου ακόμα και στα επί μέρους στάδια εξέλιξης και επίτευξης του στόχου.
Παράλληλα θεωρήσαμε αναγκαίο οι όποιες μελέτες ή δράσεις να εξυπηρετούν ένα σχεδιασμό για την Περιφέρεια. Έτσι θα αποφύγουμε το φαινόμενο διασπαθισης χρημάτων, χρόνια τώρα, σε μελέτες και δράσεις, χωρίς κοινωνική ανταποδοτικότητα ή έστω χρηστικότητα από τον πολίτη.
Αυτά μπορούσαμε να κάνουμε με τις μόλις δύο έδρες στο 100μελές (και πλέον) Περιφερειακό Συμβούλιο. Χαιρόμαστε που οι θέσεις μας γίνανε δεκτές στο Περιφερειακό Συμβούλιο που συνέταξε (και με δική μας πρόταση) Περιφερειακό Σχεδιασμό, στον οποίο θα εντάξει όλες τις κοινωνικές αυτές δράσεις
Οι θέσεις μας αυτές κινούμενες στο μέτρο των δυνατοτήτων μας ισχύουν πλέον ως απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Μέχρι να αποδειχθεί αν η βούληση της πλειοψηφίας (κυρίως) στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι ειλικρινής στην αποδοχή τους ή πρόφαση για το κυβερνητικό ρουσφετολόι.
Κ.Διάκος
Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής
«Αττική Οικολογική Απάντηση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου