Επί τρία χρόνια σε συνεργασία με το ΓΕΑ, μια ομάδα ανθρώπων και ελληνικών εταιρειών έθεσαν τις προδιαγραφές, σχεδίασαν τα υποσυστήματα και προχώρησαν στην ανάπτυξη ενός stand-off cruise βλήματος που εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις του και στις προδιαγραφές του εμφανίζεται πολύ ανώτερο από το αντίστοιχο τουρκο-πακιστανικό βλήμα που από τα μέσα της δεκαετίας θα εξοπλίσει την τουρκική Αεροπορία.
Το πρόγραμμα ανάπτυξης του άκρως απόρρητου πρώτου ελληνικού αεροπορικού όπλου μακρού πλήγματος του HSC-1 (Hellenic Stand-off Cruise-1) «MAKEΔΩΝ» παρουσιάζεται για πρώτη φορά από την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ στο τεύχος που κυκλοφόρησε.
Με υποσυστήματα (ακόμα και κινητήρες και σύστημα παρακολούθησης και αποφυγής αναγλύφου, ελληνικής ανάπτυξης!) που αναπτύχθηκαν ή διακριβώθηκε ότι μπορούν να κατασκευαστούν στο σύνολό τους από ελληνικές εταιρείες, το βλήμα έχει όλα αυτά που το καταστούν βιώσιμη επιχειρηματική και επιχειρησιακή πρόταση: Υψηλές επιδόσεις, υψηλή φονικότητα και χαμηλό κόστος κτήσης.
Είναι το πλέον εντυπωσιακό πρόγραμμα υψηλής τεχνολογίας που μπορεί να δώσει στην Πολεμική Αεροπορία μεγάλους αριθμούς stand-off βλημάτων σε μια εποχή που όπως βλέπουμε και στον πόλεμο της Λιβύης δεν αρκεί απλώς η κατοχή τέτοιων βλημάτων από μια Αεροπορία, αλλά απαιτούνται και μεγάλοι αριθμοί προκειμένου να επιτευχθούν οι αντικειμενικοί στόχοι: Στην πρώτη ημέρα των συγκρούσεων ερρίφθησαν τα διπλάσια stand-off βλήματα από θαλάσσης και αέρος από όσα έχει συνολικά η ελληνική Πολεμική Αεροπορία!
Μία πρώτη ανάλυση των δυνητικών στόχων στην «άλλη πλευρά του Αιγαίου» καταδεικνύει ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον τον τριπλάσιο αριθμό κατευθυνόμενων stand-off όπλων από αυτόν που έχουμε σήμερα, προκειμένου να αφαιρεθεί από τον αντίπαλο η δυνατότητα και διάθεση συνέχισης επιθετικών επιχειρήσεων.
Aκόμα μπορείτε να διαβάσετε στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί:
ΣΕΙΣΜΙΚΑ ΟΠΛΑ: Είναι πραγματικότητα; Οπλίζοντας τον Eγκέλαδο
Ο πρόσφατος καταστροφικός σεισμός στην Ιαπωνία, φέρνει και πάλι την επικαιρότητα το ερώτημα της ύπαρξης σεισμικών όπλων. Χωρίς κανείς να μπορεί να υποστηρίξει τεκμηριωμένα, ότι υπήρξε μέχρι σήμερα η χρήση τέτοιου όπλου, εν τούτοις παρουσιάζεται για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη ανάλυση βάσει των διαθέσιμων στοιχείων που υπάρχουν για την ανάπτυξη τέτοιων όπλων «πρόκλησης σεισμικής διέγερσης».
Είναι βέβαιο ότι στο παρελθόν έχουν γίνει τέτοιες έρευνες κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, οι οποίες φυσικά καλύφθηκαν επί πολλά χρόνια από πέπλο μυστικότητας. Υπάρχουν πληροφορίες για εφαρμογή τέτοιων μικρής κλίμακας δοκιμών και στην ελλαδικό χώρο στην περιοχή της Κρήτης από τις ΗΠΑ. Το σίγουρο είναι ότι η ύπαρξη ενεργών σεισμικών όπλων δεν μπορεί να αποκλειστεί...
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ & ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: Παρόν & μέλλον
Η κρίση των Ιμίων το 1996 ήταν ένα γεγονός κομβικής σημασίας για την εξέλιξη των Ειδικών Δυνάμεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Ειδικά στην Ελλάδα, ακόμη και οι πλέον αφελείς και προκατειλημμένοι με ιδεολογικά συμπλέγματα που ανάγονταν στην εποχή της δικτατορίας, αντιλήφθηκαν ότι έπρεπε επιτέλους να δοθεί βάρος στην ανάπτυξη ικανών Ειδικών Δυνάμεων.
Νέα όπλα, νέα επιχειρησιακά δόγματα, νέοι άνθρωπο και πάνω απ’όλα νέα φιλοσοφία χρήσης «μπόλιασαν» τις ελληνικές ειδικές δυνάμεις. Την ίδια στιγμή όμως και οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις έμπαιναν σε μια νέα εποχή αφομοιώνοντας τα διδάγματα από την εμπλοκή τους στον πόλεμο του Κουρδιστάν.
Πλέον είναι πανθομολογούμενο ότι σε περίπτωση τουρκικής επιθετικής κίνησης οι ειδικές δυνάμεις των γειτόνων θα παίξουν κρίσιμο και καθοριστικό ρόλο στην όλη επιχείρηση, ενώ αντίστοιχα οι ελληνικές ειδικές δυνάμεις είναι οι πλέον αξιόμαχες που υπάρχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και μοιραία σε αυτές θα πέσει ο ρόλος της εξουδετέρωσης των Τούρκων ομολόγων τους.
Μόνο τυχαία δεν είναι η δημιουργία του Προκεχωρημένου Κέντρου Ειδικών Δυνάμεων (ΠΡΟΚΕΕΔ) στην Ροδόπη. Στην συγκριτική ανάλυση της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ μπορείτε να βρείτε μια πρώτη ουσιαστική προσέγγιση για τις νυν και μελλοντικές εξελίξεις στις ελληνικές και τουρκικές ειδικές δυνάμεις.
Μ1Α1 ABRAMS: Δυναμική ανάλυση κόστους-απόδοσης του νέου άρματος μάχης του ΕΣ
H πληροφορία που ανέφερε ότι ο ΕΣ ζήτησε επίσημα τη δωρεάν παραχώρηση 400 αρμάτων M1A1, αρχικά εξέπληξε, αλλά ήταν αναμενόμενη για όσους γνωριζαν τις εναπομείνασες επιλογές του ΕΣ για την αντικατάσταση των M-48A5. Όμως πρόκειται για ένα νέο όπλο, με νέα φιλοσοφία υποστήριξης. Στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ παρουσιάζονται όλα τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν σον Στρατό των ΗΠΑ και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (GAO) για το κόστος χρήσης σε σχέση με την επιχειρησιακή αξιοποίηση του άρματος. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι εντυπωσιακά.
ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ ΕΠΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ: Θάνατος για τους τουρκικούς θώρακες...
Mε την επικείμενη ένταξη των 400 αρμάτων μάχης Μ1Α1 Abrams στον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ), έρχεται συνακόλουθα στην επικαιρότητα το ζήτημα των πυρομαχικών Aπεμπλουτισμένου Oυρανίου (Depleted Uranium: DU) των 120 χλστ. που χρησιμοποιούν τα άρματα και θεωρούνται τα βλήματα με την υψηλότερη διατρητικότητα παγκοσμίως, παρά την εμφάνιση των εξελιγμένων πυρομαχικών βολφραμίου. Κανένα νυν και μελλοντικό άρμα μάχης και θώρακας των τουρκικών τεθωρακισμένων μονάδων δεν μπορούν να ανασχέσουν το πυρομαχικό DU. Επίσης στην ανάλυση αποκαλύπτεται και ποια άλλα πυρομαχικά των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων χρησιμοποιούν DU υλικά.
ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ: Η εξέλιξή τους από τον Β’ Π.Π. μέχρι σήμερα
Τα πεδία της μάχης υπήρξε ανέκαθεν πηγή πληροφοριών, οι οποίες –με την κατάλληλη επεξεργασία– έδιναν σημαντικά συμπεράσματα σχετικά με λάθη, αβλεψίες, ελλείψεις, οργανωτικότητα, προβλήματα επικοινωνίας/ αποθήκευσης/ μεταφορών/ διανομής και άλλων τομέων, που καθόριζαν την τελική έκβαση. H εμφάνιση των πρώτων πραγματικών αντιαρματικών όπλων στον Β’Π.Π., άλλαξε την πορεία μαχών και δογμάτων. Στην ανάλυση γίνεται παρουσίαση και ανάλυση όλων των Α/Τ όπλων από τον Β’Π.Π. μέχρι σήμερα και εξάγονται εντυπωσιακά συμπεράσματα για το επίπεδο που μπορούν να αλλάξουν την ροή μιας μάχης.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «Odyssey Dawn»: Όπλα και αεροπορικές επιχειρήσεις (19-31/03) στη Λιβύη
Η έναρξη των αεροπορικών επιθέσεων στη Λιβύη στις 19 Μαρτίου σηματοδότησε την έναρξη της μεγαλύτερης αεροπορικής πολεμικής επιχείρησης από το 2003 μέχρι σήμερα. Νέα όπλα, νέες τακτικές, νέοι πρωταγωνιστές σε ένα πεδίο μάχης που διαφέρει σημαντικά από αυτό της Γιουκοσλαβίας του 1999 και του Ιράκ το 2003. Οι ευρωπαϊκές χώρες τεστάρουν την αεροπορική τους ισχύ και μαχητικά όπως το Rafale και το EF-000 δοκιμάζονται για πρώτη φορά σε ένα πραγματικό πεδίο μάχης, ενώ το Tornado GR4 δείχνει ότι όσο περνούν τα χρόνια και αλλάζουν τα δόγματα και τα όπλα, τόσο γίνεται καταλληλότερο για το σύγχρονο πεδίο μάχης. Όλα αυτά σε μία πολυσέλιδη ανάλυση με δεκάδες ανέκδοτες φωτογραφίες από τις επιχειρήσεις.
ΑΟΖ: Δικό σου είναι μόνο ό,τι μπορείς να υπερασπιστείς...
Ας υποθέσουμε πως έχουμε ένα χωρίς περίφραξη κτήμα και ο διπλανός μας «καλός γείτονας», μας ζητά την άδεια να μπει μια συγκεκριμένη μέρα, για να μελετήσει από πού θα περάσει μια γραμμή, προκειμένου να υδροδοτήσει το δικό του οικόπεδο. Του δίνουμε λοιπόν την άδεια και όταν έρχεται εκείνη η μέρα, τον αφήνουμε να πάει μόνος του χωρίς εμάς, αλλά ο απέναντι «κακός γείτονας» τρέχει στο κτήμα μας, τον απειλεί, του απαγορεύει να κάνει την έρευνα-μελέτη και τον διώχνει, επειδή ισχυρίζεται ότι το δικό μας κτήμα είναι δικό του!
Μεταφορικά, αυτή την κατάσταση αντιμετώπισε η χώρα στις 12 Μαρτίου 2011 με το ιταλικό ωκεανογραφικό σκάφος EXPLORA και την τουρκική πειρατεία, αλλά και την έλλειψη ελληνικής αντίδρασης. Αλλά το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία «μάχη». Είναι ένας «πόλεμος» που θα διαρκέσει και υπάρχουν «όπλα», αλλά και σημαντικές ελλείψεις από ελληνική πλευράς που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Στην ανάλυση γίνεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις 12 Μαρτίου.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ: Πετρέλαιο και γεωπολιτικά συμφέροντα
Η κρίση της Λιβύης – σε συνέχεια του ντόμινο των εξεγέρσεων σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής – έχει καταστεί αντικείμενο ανταγωνισμού των διεθνών δυνάμεων, με σκοπό την εκμετάλλευση του πετρελαϊκού πλούτου της και τον έλεγχο σημαντικού τμήματος της Μεσογείου. Στην ανάλυση παρουσιάζονται όλες οι παράμετροι της προσπάθειας της Δύσης να ελέγξει απ’ευθείας τον πετρελαϊκό πλούτο της Λιβύης.
«ΕΞΕΓΕΡΣΗ» ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ: Μύθοι & αλήθειες
Φαίνεται πως η κόντρα μεταξύ Τουρκοκυπρίων και «μητέρας πατρίδας» θα συνεχιστεί και πιθανόν να ενταθεί, όσο και αν στην Άγκυρα προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θέμα (για προφανείς λόγους). Μετά τις μαζικές διαδηλώσεις στην κατεχόμενη βόρεια Λευκωσία, οι Τουρκοκύπριοι «έφθασαν» στις 25 Μαρτίου μέχρι το κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, όπου διαδήλωσαν κατά της δημογραφικής αλλαγής και συρρίκνωσής τους, μέσω του εποικισμού στα κατεχόμενα. Τι πραγματικά συμβαίνει στην Βόρεια Κύπρο;
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Εθνική ανάγκη
Τους τελευταίους μήνες, οι σκεπτόμενοι Έλληνες ασχολούνται με το Καστελόριζο και τη σημασία του νησιού αυτού, σε σχέση με τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ. Το Καστελόριζο είναι ο κρίκος που ενώνει μέσω θάλασσας της Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ, τον νέο σύμμαχό μας στην περιοχή. Χάρη στο Καστελόριζο, το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Κύπρου, μπορεί να φτάσει στην Ευρώπη με υποθαλάσσιο αγωγό μέσω Ελλάδας, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα αποκτά τον έλεγχο βάσει του διεθνούς δικαίου σε μια τεράστια θαλάσσια περιοχή που – σύμφωνα με τις μελέτες – κρύβει στο υπέδαφός της τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου, που μπορούν να βγάλουν τη χώρα μας από την οικονομική κρίση. Η ανάπτυξη του νησιού και η μετεξέλιξή του σε εμπορικό κέντρο της Δωδεκανήσου και της Ανατολικής Μεσογείου είναι εθνική ανάγκη.
NEO-OΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ: Έφτασε μέχρι την Καβάλα...
Όταν το περασμένο φθινόπωρο ελάμβαναν χώρα στην Καβάλα οι «Γιορτές Οθωμανικής Μνήμης», σημειώναμε ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη φιέστα φολκλορικού χαρακτήρα, αλλά στο ξετύλιγμα ενός κουβαριού που θα μας οδηγούσε σε «καινούριους τόπους». Και πραγματικά δεν είχαμε άδικο, γιατί μπορεί να είχε προηγηθεί τότε η επίσκεψη των νέων διπλωματών της Τουρκίας στην Καβάλα, με σκοπό να γνωρίσουν το Ιμαρέτ (προερχόμενοι από Κόσσοβο, Θεσσαλονίκη και κατεύθυνση προς τη Θράκη), όμως πέραν τούτου, τίποτε άλλο δεν έδειχνε ότι σε αυτή την ιστορία υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο.
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΟΖ: Η Κύπρος τολμά, η Ελλάδα φοβάται...
Ικανοποιητικά φαίνεται πως εξελίσσεται το «ενεργειακό δόγμα» ανάμεσα στο Ισραήλ και την Κύπρο, μετά τις επαφές υψηλού επιπέδου που έλαβαν χώρα τον περασμένο Μάρτιο στο Τελ Αβίβ. Η Ελλάδα όμως ακολουθεί τον ρυθμό ανάπτυξης της συνεργασίας Κύρπου και Ισραήλ ή κωλυσιεργεί παγιδευμένη στην τουρκική παγίδα και τον εκβιασμό που γίνεται με επίκεντρο το Καστελόριζο και την «εξουδετέρωση» της ΑΟΖ που αποδίδει στην Ελλάδα η ύπαρξη του νησιού της Δωδεκανήσου; Ένα άρθρο που δίνει ρεαλιστικές απαντήσεις.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το πρόγραμμα ανάπτυξης του άκρως απόρρητου πρώτου ελληνικού αεροπορικού όπλου μακρού πλήγματος του HSC-1 (Hellenic Stand-off Cruise-1) «MAKEΔΩΝ» παρουσιάζεται για πρώτη φορά από την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ στο τεύχος που κυκλοφόρησε.
Με υποσυστήματα (ακόμα και κινητήρες και σύστημα παρακολούθησης και αποφυγής αναγλύφου, ελληνικής ανάπτυξης!) που αναπτύχθηκαν ή διακριβώθηκε ότι μπορούν να κατασκευαστούν στο σύνολό τους από ελληνικές εταιρείες, το βλήμα έχει όλα αυτά που το καταστούν βιώσιμη επιχειρηματική και επιχειρησιακή πρόταση: Υψηλές επιδόσεις, υψηλή φονικότητα και χαμηλό κόστος κτήσης.
Είναι το πλέον εντυπωσιακό πρόγραμμα υψηλής τεχνολογίας που μπορεί να δώσει στην Πολεμική Αεροπορία μεγάλους αριθμούς stand-off βλημάτων σε μια εποχή που όπως βλέπουμε και στον πόλεμο της Λιβύης δεν αρκεί απλώς η κατοχή τέτοιων βλημάτων από μια Αεροπορία, αλλά απαιτούνται και μεγάλοι αριθμοί προκειμένου να επιτευχθούν οι αντικειμενικοί στόχοι: Στην πρώτη ημέρα των συγκρούσεων ερρίφθησαν τα διπλάσια stand-off βλήματα από θαλάσσης και αέρος από όσα έχει συνολικά η ελληνική Πολεμική Αεροπορία!
Μία πρώτη ανάλυση των δυνητικών στόχων στην «άλλη πλευρά του Αιγαίου» καταδεικνύει ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον τον τριπλάσιο αριθμό κατευθυνόμενων stand-off όπλων από αυτόν που έχουμε σήμερα, προκειμένου να αφαιρεθεί από τον αντίπαλο η δυνατότητα και διάθεση συνέχισης επιθετικών επιχειρήσεων.
Aκόμα μπορείτε να διαβάσετε στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί:
ΣΕΙΣΜΙΚΑ ΟΠΛΑ: Είναι πραγματικότητα; Οπλίζοντας τον Eγκέλαδο
Ο πρόσφατος καταστροφικός σεισμός στην Ιαπωνία, φέρνει και πάλι την επικαιρότητα το ερώτημα της ύπαρξης σεισμικών όπλων. Χωρίς κανείς να μπορεί να υποστηρίξει τεκμηριωμένα, ότι υπήρξε μέχρι σήμερα η χρήση τέτοιου όπλου, εν τούτοις παρουσιάζεται για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη ανάλυση βάσει των διαθέσιμων στοιχείων που υπάρχουν για την ανάπτυξη τέτοιων όπλων «πρόκλησης σεισμικής διέγερσης».
Είναι βέβαιο ότι στο παρελθόν έχουν γίνει τέτοιες έρευνες κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, οι οποίες φυσικά καλύφθηκαν επί πολλά χρόνια από πέπλο μυστικότητας. Υπάρχουν πληροφορίες για εφαρμογή τέτοιων μικρής κλίμακας δοκιμών και στην ελλαδικό χώρο στην περιοχή της Κρήτης από τις ΗΠΑ. Το σίγουρο είναι ότι η ύπαρξη ενεργών σεισμικών όπλων δεν μπορεί να αποκλειστεί...
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ & ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: Παρόν & μέλλον
Η κρίση των Ιμίων το 1996 ήταν ένα γεγονός κομβικής σημασίας για την εξέλιξη των Ειδικών Δυνάμεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Ειδικά στην Ελλάδα, ακόμη και οι πλέον αφελείς και προκατειλημμένοι με ιδεολογικά συμπλέγματα που ανάγονταν στην εποχή της δικτατορίας, αντιλήφθηκαν ότι έπρεπε επιτέλους να δοθεί βάρος στην ανάπτυξη ικανών Ειδικών Δυνάμεων.
Νέα όπλα, νέα επιχειρησιακά δόγματα, νέοι άνθρωπο και πάνω απ’όλα νέα φιλοσοφία χρήσης «μπόλιασαν» τις ελληνικές ειδικές δυνάμεις. Την ίδια στιγμή όμως και οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις έμπαιναν σε μια νέα εποχή αφομοιώνοντας τα διδάγματα από την εμπλοκή τους στον πόλεμο του Κουρδιστάν.
Πλέον είναι πανθομολογούμενο ότι σε περίπτωση τουρκικής επιθετικής κίνησης οι ειδικές δυνάμεις των γειτόνων θα παίξουν κρίσιμο και καθοριστικό ρόλο στην όλη επιχείρηση, ενώ αντίστοιχα οι ελληνικές ειδικές δυνάμεις είναι οι πλέον αξιόμαχες που υπάρχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις και μοιραία σε αυτές θα πέσει ο ρόλος της εξουδετέρωσης των Τούρκων ομολόγων τους.
Μόνο τυχαία δεν είναι η δημιουργία του Προκεχωρημένου Κέντρου Ειδικών Δυνάμεων (ΠΡΟΚΕΕΔ) στην Ροδόπη. Στην συγκριτική ανάλυση της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ μπορείτε να βρείτε μια πρώτη ουσιαστική προσέγγιση για τις νυν και μελλοντικές εξελίξεις στις ελληνικές και τουρκικές ειδικές δυνάμεις.
Μ1Α1 ABRAMS: Δυναμική ανάλυση κόστους-απόδοσης του νέου άρματος μάχης του ΕΣ
H πληροφορία που ανέφερε ότι ο ΕΣ ζήτησε επίσημα τη δωρεάν παραχώρηση 400 αρμάτων M1A1, αρχικά εξέπληξε, αλλά ήταν αναμενόμενη για όσους γνωριζαν τις εναπομείνασες επιλογές του ΕΣ για την αντικατάσταση των M-48A5. Όμως πρόκειται για ένα νέο όπλο, με νέα φιλοσοφία υποστήριξης. Στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ παρουσιάζονται όλα τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν σον Στρατό των ΗΠΑ και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (GAO) για το κόστος χρήσης σε σχέση με την επιχειρησιακή αξιοποίηση του άρματος. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι εντυπωσιακά.
ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ ΕΠΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ: Θάνατος για τους τουρκικούς θώρακες...
Mε την επικείμενη ένταξη των 400 αρμάτων μάχης Μ1Α1 Abrams στον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ), έρχεται συνακόλουθα στην επικαιρότητα το ζήτημα των πυρομαχικών Aπεμπλουτισμένου Oυρανίου (Depleted Uranium: DU) των 120 χλστ. που χρησιμοποιούν τα άρματα και θεωρούνται τα βλήματα με την υψηλότερη διατρητικότητα παγκοσμίως, παρά την εμφάνιση των εξελιγμένων πυρομαχικών βολφραμίου. Κανένα νυν και μελλοντικό άρμα μάχης και θώρακας των τουρκικών τεθωρακισμένων μονάδων δεν μπορούν να ανασχέσουν το πυρομαχικό DU. Επίσης στην ανάλυση αποκαλύπτεται και ποια άλλα πυρομαχικά των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων χρησιμοποιούν DU υλικά.
ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ: Η εξέλιξή τους από τον Β’ Π.Π. μέχρι σήμερα
Τα πεδία της μάχης υπήρξε ανέκαθεν πηγή πληροφοριών, οι οποίες –με την κατάλληλη επεξεργασία– έδιναν σημαντικά συμπεράσματα σχετικά με λάθη, αβλεψίες, ελλείψεις, οργανωτικότητα, προβλήματα επικοινωνίας/ αποθήκευσης/ μεταφορών/ διανομής και άλλων τομέων, που καθόριζαν την τελική έκβαση. H εμφάνιση των πρώτων πραγματικών αντιαρματικών όπλων στον Β’Π.Π., άλλαξε την πορεία μαχών και δογμάτων. Στην ανάλυση γίνεται παρουσίαση και ανάλυση όλων των Α/Τ όπλων από τον Β’Π.Π. μέχρι σήμερα και εξάγονται εντυπωσιακά συμπεράσματα για το επίπεδο που μπορούν να αλλάξουν την ροή μιας μάχης.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «Odyssey Dawn»: Όπλα και αεροπορικές επιχειρήσεις (19-31/03) στη Λιβύη
Η έναρξη των αεροπορικών επιθέσεων στη Λιβύη στις 19 Μαρτίου σηματοδότησε την έναρξη της μεγαλύτερης αεροπορικής πολεμικής επιχείρησης από το 2003 μέχρι σήμερα. Νέα όπλα, νέες τακτικές, νέοι πρωταγωνιστές σε ένα πεδίο μάχης που διαφέρει σημαντικά από αυτό της Γιουκοσλαβίας του 1999 και του Ιράκ το 2003. Οι ευρωπαϊκές χώρες τεστάρουν την αεροπορική τους ισχύ και μαχητικά όπως το Rafale και το EF-000 δοκιμάζονται για πρώτη φορά σε ένα πραγματικό πεδίο μάχης, ενώ το Tornado GR4 δείχνει ότι όσο περνούν τα χρόνια και αλλάζουν τα δόγματα και τα όπλα, τόσο γίνεται καταλληλότερο για το σύγχρονο πεδίο μάχης. Όλα αυτά σε μία πολυσέλιδη ανάλυση με δεκάδες ανέκδοτες φωτογραφίες από τις επιχειρήσεις.
ΑΟΖ: Δικό σου είναι μόνο ό,τι μπορείς να υπερασπιστείς...
Ας υποθέσουμε πως έχουμε ένα χωρίς περίφραξη κτήμα και ο διπλανός μας «καλός γείτονας», μας ζητά την άδεια να μπει μια συγκεκριμένη μέρα, για να μελετήσει από πού θα περάσει μια γραμμή, προκειμένου να υδροδοτήσει το δικό του οικόπεδο. Του δίνουμε λοιπόν την άδεια και όταν έρχεται εκείνη η μέρα, τον αφήνουμε να πάει μόνος του χωρίς εμάς, αλλά ο απέναντι «κακός γείτονας» τρέχει στο κτήμα μας, τον απειλεί, του απαγορεύει να κάνει την έρευνα-μελέτη και τον διώχνει, επειδή ισχυρίζεται ότι το δικό μας κτήμα είναι δικό του!
Μεταφορικά, αυτή την κατάσταση αντιμετώπισε η χώρα στις 12 Μαρτίου 2011 με το ιταλικό ωκεανογραφικό σκάφος EXPLORA και την τουρκική πειρατεία, αλλά και την έλλειψη ελληνικής αντίδρασης. Αλλά το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία «μάχη». Είναι ένας «πόλεμος» που θα διαρκέσει και υπάρχουν «όπλα», αλλά και σημαντικές ελλείψεις από ελληνική πλευράς που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Στην ανάλυση γίνεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις 12 Μαρτίου.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ: Πετρέλαιο και γεωπολιτικά συμφέροντα
Η κρίση της Λιβύης – σε συνέχεια του ντόμινο των εξεγέρσεων σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής – έχει καταστεί αντικείμενο ανταγωνισμού των διεθνών δυνάμεων, με σκοπό την εκμετάλλευση του πετρελαϊκού πλούτου της και τον έλεγχο σημαντικού τμήματος της Μεσογείου. Στην ανάλυση παρουσιάζονται όλες οι παράμετροι της προσπάθειας της Δύσης να ελέγξει απ’ευθείας τον πετρελαϊκό πλούτο της Λιβύης.
«ΕΞΕΓΕΡΣΗ» ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ: Μύθοι & αλήθειες
Φαίνεται πως η κόντρα μεταξύ Τουρκοκυπρίων και «μητέρας πατρίδας» θα συνεχιστεί και πιθανόν να ενταθεί, όσο και αν στην Άγκυρα προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θέμα (για προφανείς λόγους). Μετά τις μαζικές διαδηλώσεις στην κατεχόμενη βόρεια Λευκωσία, οι Τουρκοκύπριοι «έφθασαν» στις 25 Μαρτίου μέχρι το κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, όπου διαδήλωσαν κατά της δημογραφικής αλλαγής και συρρίκνωσής τους, μέσω του εποικισμού στα κατεχόμενα. Τι πραγματικά συμβαίνει στην Βόρεια Κύπρο;
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Εθνική ανάγκη
Τους τελευταίους μήνες, οι σκεπτόμενοι Έλληνες ασχολούνται με το Καστελόριζο και τη σημασία του νησιού αυτού, σε σχέση με τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ. Το Καστελόριζο είναι ο κρίκος που ενώνει μέσω θάλασσας της Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ, τον νέο σύμμαχό μας στην περιοχή. Χάρη στο Καστελόριζο, το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Κύπρου, μπορεί να φτάσει στην Ευρώπη με υποθαλάσσιο αγωγό μέσω Ελλάδας, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα αποκτά τον έλεγχο βάσει του διεθνούς δικαίου σε μια τεράστια θαλάσσια περιοχή που – σύμφωνα με τις μελέτες – κρύβει στο υπέδαφός της τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου, που μπορούν να βγάλουν τη χώρα μας από την οικονομική κρίση. Η ανάπτυξη του νησιού και η μετεξέλιξή του σε εμπορικό κέντρο της Δωδεκανήσου και της Ανατολικής Μεσογείου είναι εθνική ανάγκη.
NEO-OΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ: Έφτασε μέχρι την Καβάλα...
Όταν το περασμένο φθινόπωρο ελάμβαναν χώρα στην Καβάλα οι «Γιορτές Οθωμανικής Μνήμης», σημειώναμε ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη φιέστα φολκλορικού χαρακτήρα, αλλά στο ξετύλιγμα ενός κουβαριού που θα μας οδηγούσε σε «καινούριους τόπους». Και πραγματικά δεν είχαμε άδικο, γιατί μπορεί να είχε προηγηθεί τότε η επίσκεψη των νέων διπλωματών της Τουρκίας στην Καβάλα, με σκοπό να γνωρίσουν το Ιμαρέτ (προερχόμενοι από Κόσσοβο, Θεσσαλονίκη και κατεύθυνση προς τη Θράκη), όμως πέραν τούτου, τίποτε άλλο δεν έδειχνε ότι σε αυτή την ιστορία υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο.
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΟΖ: Η Κύπρος τολμά, η Ελλάδα φοβάται...
Ικανοποιητικά φαίνεται πως εξελίσσεται το «ενεργειακό δόγμα» ανάμεσα στο Ισραήλ και την Κύπρο, μετά τις επαφές υψηλού επιπέδου που έλαβαν χώρα τον περασμένο Μάρτιο στο Τελ Αβίβ. Η Ελλάδα όμως ακολουθεί τον ρυθμό ανάπτυξης της συνεργασίας Κύρπου και Ισραήλ ή κωλυσιεργεί παγιδευμένη στην τουρκική παγίδα και τον εκβιασμό που γίνεται με επίκεντρο το Καστελόριζο και την «εξουδετέρωση» της ΑΟΖ που αποδίδει στην Ελλάδα η ύπαρξη του νησιού της Δωδεκανήσου; Ένα άρθρο που δίνει ρεαλιστικές απαντήσεις.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου