Όσοι φιλελεύθεροι παπαγάλοι υποστηρίζουν αναφανδόν, γενικώς και αορίστως την ιδιωτική πρωτοβουλία, εσκεμμένως αποσιωπούν ένα σωρό αρνητικά σημεία, με μανιχαϊστικό τρόπο.
Καταφέρονται εναντίον των υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, αλλά αποσιωπούν τις απλήρωτες υπερωρίες στον ιδιωτικό τομέα. Μιλούν για αργόμισθους στον δημόσιο τομέα, αλλά δεν λένε τίποτε για τους σκλάβους στον ιδιωτικό τομέα.
Εξυμνούν την ιδιωτική πρωτοβουλία, χωρίς όμως να βάζουν εθνικό πρόσημο. Μία γερμανική πολυεθνική τύπου Siemens δεν υποχρεούται να έχει κοινωνικές και εθνικές ευαισθησίες. Μπορεί κάλλιστα να κλείσει και να μεταφέρει τα εργοστάσιά της στο εξωτερικό. Ούτε θα τα ανοίξει σε ακριτικές περιοχές της Ελλάδος όπου οι συμπολίτες μας έχουν μεγάλη ανάγκη για εργασία.
Μπορεί επίσης να πωλήσει τις μετοχές της σε τουρκικά συμφέροντα. Μπορεί να προσλάβει ξένους αντί για Έλληνες εργάτες.
Μία ξένη ιδιωτική εταιρεία μπορεί να μην έχει υπεράριθμους Έλληνες εργάτες όπως στο δημόσιο, αλλά τα κέρδη της θα τα μεταφέρει στο εξωτερικό. Δεν θα ανακυκλώνει το χρήμα στην Ελλάδα, ούτε θα έχει Έλληνες προμηθευτές, ούτε θα επανεπενδύει τα κέρδη της στην Ελλάδα.
Μπορεί να μην έχει αργόμισθους Έλληνες εργάτες αλλά δεν θα ενδιαφερθεί για την τεχνολογική ανάπτυξη στην Ελλάδα. Θα δει την Ελλάδα ως αποικία, ως αγορά για τα δικά της προϊόντα.
Ο φιλελεύθερος μανιχαϊσμός, το κακό δημόσιο και η καλή ιδιωτική πρωτοβουλία, αποδεικνύει το πόσο σάπιο είναι το σημερινό διεθνιστικό καπιταλιστικό σύστημα. Βρίσκει πρόθυμους δημοσιογράφους που δεν ορρωδούν μπροστά στην εσχάτη προδοσία.
Αλλά η Νέμεσις δεν άργησε να ρίξει την βαριά σκιά της πάνω από τα κεφάλια των ενόχων. Πριν λίγες ημέρες έκλεισε το καθημερινό φύλλο μίας καθεστωτικής εφημερίδος. Μα τόσο ανόητοι ήταν οι δημοσιογραφικοί παπαγάλοι που νόμιζαν ότι η κατοχική κυβέρνηση και η τρόικα θα έκανε εξαίρεση για αυτούς;
Δεν έμαθαν από την ιστορία τί έκανε ο Χίτλερ και ο Στάλιν στις περιοχές που κατακτούσαν; Έβρισκαν προδότες με τους οποίους συνεργάζοντο για ένα χρονικό διάστημα. Ύστερα όταν η λαϊκή οργή ξεσπούσε, τους θανάτωναν οι πρώην συνεργάτες τους με το αιτιολογικό: «αφού προδίδουν τόσο εύκολα τους αδελφούς τους, γιατί να τους εμπιστευθούμε εμείς;».
Αρκετοί προδότες δημοσιογράφοι που έγραψαν ύμνους για το ΔΝΤ θα πληρώσουν ακριβά την προδοσία τους. Είτε από τον Λαό, είτε από το ίδιο το ΔΝΤ όταν δεν θα τους χρειάζεται πιά.
Ιφικράτης Χολαργεύς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου