Αιώνια Θεϊκά Δόγματα

Τα Θεϊκά Δόγματα αποκαλύπτουν στους ανθρώπους την φύση και τις ιδιότητες του όντως Όντος. Αποκαλύπτουν τις σχέσεις των Θεών με τους ανθρώπους. Αποκαλύπτουν τις Κοσμογονικές Αρχές. 

Κάποιες φορές το Δόγμα διατυπώνεται αρνητικά: δεν λέει το τί είναι οι Θεοί, αλλά το τί δεν είναι. Και αυτό εξ αιτίας της δυσκολίας του ζητήματος και της περιωρισμένης ανθρωπίνης διανοίας.                  

Τα Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας αποτελούν την Αυθεντική και Αλάθητη διατύπωση των αναλλοιώτων Θείων Αληθειών. Τα Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας δεν είναι υποκειμενικές, ούτε ρευστές απόψεις.

Τα Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας είναι οι Αιώνιες Θεϊκές Αλήθειες. Δεν είναι εικόνες ή συναισθήματα ή εντυπώσεις ατόμων.

Τα Θεϊκά Δόγματα δεν εμπίπτουν εις την αντίληψη των αισθήσεων. Υπέρκεινται της ανθρωπίνης κατανοήσεως λόγω των περιωρισμένων ορίων της ανθρωπίνης διανοίας. Η ανθρώπινη διάνοια δεν μπορεί να συλλάβει το άπειρον θείον στην ολότητά του.

Ούτε η λογική, ούτε οι αισθήσεις αποτελούν κριτήριο για την Αλήθεια των Θεϊκών Δογμάτων. Και τα δύο λαθεύουν συνεχώς, διότι είναι ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Μοναδική πηγή αληθείας η ερευνητική Πίστη, διότι προέρχεται από τους Θεούς. Και αυτό διότι η λογική μέθοδος δεν πρόκειται να καταλήξει σε συμπέρασμα εκτός και αν κάποιος την τροφοδοτήσει με προτάσεις-υποθέσεις για να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει η λογική. Και τότε το ζήτημα μετακυλίεται στο αν οι προτάσεις-υποθέσεις είναι αληθείς.

Αν κάποιος ξεκινήσει με την υπόθεση «δεν υπάρχουν Θεοί» ή «οι Θεοί είναι φυσικές δυνάμεις», τότε «λογικά» θα καταλήξει σε ανόητα συμπεράσματα.

Η Ελληνική Θεολογία χρησιμοποιεί Θεϊκά Αξιώματα και όχι υποθέσεις από το μυαλό του καθενός ανοήτου ανθρώπου. Για την Ελληνική Θρησκεία, λογικό είναι το τί λένε οι Θεοί και όχι το τί λέει ο κάθε ανόητος άνθρωπος.

Η κατανόηση του Θεϊκού Μεγαλείου γίνεται μόνον δια της συνεχούς ενασχολήσεως με τα Ελληνικά Μυστήρια και με την ακλόνητη Πίστη στην Παντοδυναμία των Θεών.

Στην Ελληνική Θρησκεία δεν υπάρχει αέναος και άγονος αμφισβήτησις. Το μόνο που καταφέρνουν να αμφισβητούν οι σκεπτικιστές είναι η ίδια η ύπαρξή τους.

Η ανθρωπίνη λογική είναι όργανον αναζητήσεως και όχι πηγή γνώσεως, ούτε καν υπέρτατο κριτήριο της Θεϊκής Σοφίας.

Θεοί που έχουν πλασθεί από ανοήτους επικουρείους και ευημεριστές, είναι πεπλασμένοι κατά το μέτρο της δικής τους ανθρώπινης μικρότητος. Αποδίδουν την δική τους ανοησία και μικρότητα στους Θεούς.

Αν κάποιος λέει ότι ξέρει τα πάντα για τους Θεούς, ότι δύναται να τους βυθομετρήσει(άρα ξέρει τα πάντα γι’ Αυτούς), τότε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο να μάθουμε για τους Θεούς. Όμως αυτό αποτελεί μεγίστη βλασφημία. Όσες ζωές και αν ζήσουμε, ποτέ δεν θα καταφέρουμε παρά να μάθουμε ελάχιστα για τους Θεούς.

Όσοι αξιώνουν να κρίνουν τον ορατό κόσμο και τον Αόρατο Κόσμο με τα ίδια μέτρα και σταθμά, κατεβάζουν το επίπεδο των Θεών στο δικό τους ανθρώπινο επίπεδο. Αγωνίζονται δια μία χίμαιρα, διότι προσπαθούν να ψηλαφίσουν με τα χέρια τους το Πνευματικό Επίπεδο των Θεών.

Οι Θεοί μέσω των Ιεροφαντών κατήργησαν το φρικτό βασανιστήριο της αμφιβολίας, της αμφισβητήσεως περί του θείου γνώσεως. Οι Θεοί παρέδωσαν στους ανθρώπους τα Αιώνια Δόγματά Των. Δεν χωρεί συγχώρεση στην άγνοια και στην αμφισβήτηση των Αιωνίων Θεϊκών Δογμάτων.

Δόγμα 1^ο : Η ανυπαρξία των Θεών είναι αδύνατον να αποδειχθεί.

Ερμηνεία: Οι Θεοί είναι ανεξάρτητοι από τους ανθρώπους, από τον χώρο, από τον χρόνο και από τον Κόσμο. Οι Θεοί δεν έχουν την αιτία υπάρξεώς Των έξω εαυτών ούτε υπέρ εαυτών, αλλά απολύτως και μόνον εν εαυτοίς. Υπάρχουν διότι υπάρχουν και είναι αδύνατον να μην υπάρχουν. 

Δόγμα 2^ο : Δεν υπάρχουν άλλοι Θεοί από τους Πατρώους.

Ερμηνεία: Ουδείς, παρά μόνον παράφρονες υποστηρίζουν ότι υπάρχουν άλλοι Θεοί πλην των Πατρώων.  Όπως δεν υπάρχει άλλο νομοθετικό σώμα από την Εθνοσυνέλευση. Δεν υπάρχουν άλλοι Ιερείς από τους Έλληνες. Δεν υπάρχουν άλλοι νόμοι από τους Ιερούς Νόμους. Δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες από τους Ιερούς Κανόνες. Δεν υπάρχουν άλλοι κώδικες από τους Ηθικούς Κώδικες. Δεν υπάρχουν άλλες εντολές από τις Ιερές Εντολές. Δεν υπάρχει άλλη εκκλησία από την Ελληνική Εκκλησία. Δεν υπάρχουν άλλα δόγματα από τα Αιώνια Θεϊκά Δόγματα.

Δόγμα 3^ο : Οι Θεοί είναι Αιώνιοι. Οι Θεοί δεν γεννήθηκαν ούτε θα πεθάνουν ποτέ.

Ερμηνεία: Οι Θεοί είναι ανεξάρτητοι του χρόνου, δεν είναι πεπερασμένοι. Οι Θεοί είναι αΐδιοι, δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος. Οι Κόσμοι γεννώνται και πεθαίνουν, οι Θεοί δεν γεννήθηκαν άρα ούτε πεθαίνουν. Η Ιερά Παράδοση όταν αναφέρει γεννήσεις Θεών, καταγράφει τις Επιφάνειες και τις Ενσαρκώσεις Των και όχι την αρχή ή το τέλος Των. 

Δόγμα 4^ο : Οι Θεοί είναι αναλλοίωτοι.

Ερμηνεία: Οι Θεοί δεν εξελίσσονται. Ότι εξελίσσεται μπορεί να βελτιωθεί, προς το καλύτερο ή να εκφυλιστεί, προς το χειρότερο. Οι Θεοί δεν εξελίσσονται διότι είναι Τέλειοι. Ότι είναι τέλειο δεν γίνεται ούτε να βελτιωθεί ούτε να εκφυλιστεί.

Δόγμα 5^ο : Οι Θεοί είναι άφθαρτοι.

Ερμηνεία: Οι Θεοί δεν αποτελούνται από υλικά στοιχεία όπως οι άνθρωποι και τα ζώα, ώστε να φθαρούν. Η αφθαρσία τους δεν έχει καμμία σχέση με την αφθαρσία της ύλης υπό την έννοια της συνεχούς αναγεννήσεως της φθαρτής ύλης. Οι Θεοί δεν φθείρονται επομένως δεν αναγεννώνται, ούτε αναβιώνουν. 

Δόγμα 6^ο : Οι Θεοί είναι απολύτως όμοιοι με τους εαυτούς Των.

Ερμηνεία: Η ουσία των Θεών είναι μοναδική στο Σύμπαν. Δεν υπάρχει κάτι άλλο το οποίο μπορεί να ομοιάσει προς τους Θεούς. Το ότι οι Θεοί ομοιάζουν απολύτως και μόνον με τους εαυτούς Των, σημαίνει ότι τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τους Θεούς.

Δόγμα 7^ο : Το όντως Όν είναι ενιαίο.

Ερμηνεία: Το όντως Όν είναι η ενσωμάτωση όλων των μορφών που παίρνουν οι Θεοί, και κάθε θεός είναι μία μορφή-πλευρά του όντως Όντος. Δεν τίθεται ζήτημα «ένας ή πολλοί Θεοί». Στους Θεούς υπάρχει συνδυασμός πολλαπλότητος και ενότητος. 

Δόγμα 8^ο : Οι Θεοί δεν έχουν αρσενική ή θηλυκή μορφή.

Ερμηνεία: Οι αρσενικές και οι θηλυκές μορφές των Θεών υπάρχουν μόνον για να αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ευκολώτερα τις πλευρές του θείου. Δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό στους Θεούς με την έννοια του ανθρωπομορφισμού, δηλαδή με γενετικά μόρια και χαρακτηριστικά ανθρώπων. Όμως οι Θεοί παίρνουν μορφή ανθρώπου όταν θέλουν να αποκαλυφθούν στους ευσεβείς Έλληνες.

Δόγμα 9^ο : Οι Θεοί είναι πανταχού Παρόντες.

Ερμηνεία: Οι Θεοί είναι ανεξάρτητοι από τον χώρο. Οι Θεοί δεν περιορίζονται από γεωγραφικά, εθνικά, ιδεολογικά, πολιτιστικά, φυλετικά σύνορα. Παντού, σε όποιο σημείο του Κόσμου και αν βρίσκεται ο πιστός, μπορεί να Τους καλέσει και Αυτοί θα ανταποκριθούν. Όσοι περιορίζουν την εξουσία των Θεών σε διάφορα είδη συνόρων βλασφημούν τους Θεούς.

Δόγμα 10^ο : Οι Θεοί είναι Παντογνώστες.

Ερμηνεία: Οι Θεοί βλέπουν, ακούν και γνωρίζουν τα πάντα. Οι Θεοί μπορούν να ακούν όλους τους ανθρώπους της Γης να Τους μιλούν ταυτοχρόνως. Οι Θεοί μπορούν να απαντούν στους ανθρώπους ταυτοχρόνως στην γλώσσα που κατανοεί έκαστος. Οι Θεοί μπορούν να βλέπουν και να καταγράφουν όλες τις πράξεις των ανθρώπων που γίνονται ταυτοχρόνως σε μία χρονική στιγμή.

Δεν μπορεί κάποιος άνθρωπος να κρύψει σκέψη, αίσθημα, πράξη από τους Θεούς. Οι Θεοί γνωρίζουν τα πάντα για οποιοδήποτε άτομο, ανά πάσα στιγμή της Ιστορίας της ανθρωπότητος, οιασδήποτε φυλής, έθνους, κράτους.

Όταν ένας άνθρωπος διαπράττει ένα αδίκημα μόνος, αυτό είναι μεγαλύτερο αδίκημα από αν το διέπραττε δημοσίως. Νομίζει έτσι ότι οι Θεοί δεν τον βλέπουν. Αλλά έτσι αρνείται την ύπαρξη των Θεών, και αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα του ανθρώπου.

Δόγμα 11^ο : Οι Θεοί είναι Παντοδύναμοι.

Ερμηνεία: Οι Θεοί μπορούν να κάνουν τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτε πάνω από Αυτούς, ή κάτι που να μπορεί να τους εμποδίσει. Οι Θεοί μπορούν να φέρουν τον χρόνο πίσω ή μπροστά.

Οι Θεοί μπορούν να φέρουν την θάλασσα στον ουρανό και τον ουρανό στην θάλασσα.

Οι Θεοί μπορούν, εφ’ όσον απαιτείται για το καλό της ανθρωπότητος, να ανατρέψουν ακόμα και τους νόμους της Φύσεως.

Μπορούν να θεραπεύσουν ανίατες αρρώστιες. Μπορούν να μεταμορφώσουν κάποιον γέρο σε νέο. Μπορούν να σταματήσουν λοιμούς και καταστροφές. Μπορούν να αναστήσουν κάποιον νεκρό, όπως έκαναν με την Άλκηστη.

Οι Θεοί μπορούν, εφ’ όσον απαιτείται τιμωρία της ανθρωπότητος, να στείλουν λοιμούς και καταστροφές στην ανθρωπότητα.

Ακόμη και αν χαθούν όλοι οι Κόσμοι, όπως χάθηκαν αρκετοί Κόσμοι στην ιστορία του Σύμπαντος, οι Θεοί θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Τίποτε δεν μπορεί να τους υπερνικήσει, διότι δεν υπάρχει τίποτε ισχυρότερο από τους Αθανάτους Θεούς.     

Δόγμα 12^ο : Οι Θεοί είναι η ένωση Δημιουργού και Δημιουργίας.

Ερμηνεία: Οι Θεοί δημιουργούν τους Κόσμους. Οι Θεοί δεν κείτονται έξω, αλλά ούτε μέσα στο Σύμπαν και στους Κόσμους. Οι Θεοί πληρούν το Σύμπαν και τους Κόσμους. Οι Θεοί δεν είναι δυνατόν να κείτωνται έξω του Σύμπαντος και των Κόσμων διότι απλούστατα δεν υπάρχει τίποτε έξω από το Σύμπαν. Το Σύμπαν είναι χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Το Σύμπαν δεν πρέπει να θεωρείται ως μία σφαίρα έξω από την οποία μπορεί να σταθεί κάτι.

Ούτε οι Θεοί κείτονται μέσα στο Σύμπαν, διότι δεν είναι μικρότεροι από το Δημιούργημά Τους. Εφάπτεται χωρίς να ταυτίζεται ο Δημιουργός με την Δημιουργία.

Δόγμα 13^ο : Οι Θεοί δεν είναι φυσικές δυνάμεις.

Ερμηνεία: Με τον όρο φυσικές δυνάμεις εννοούμε την βαρύτητα, τον ηλεκτρισμό, κ.α. Η φυσική δύναμη δεν έχει συνείδηση ούτε βούληση, κάτι που αντίκειται με την ιδιοσυστασία των Θείων Όντων. Όποιος ταυτίζει τους Θεούς με φυσικές δυνάμεις βλάπτει την ανθρωπότητα και την νοημοσύνη του. Υβρίζει τους Θεούς.

Επιπλέον όποιος μελετήσει επισταμένως την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία θα διαπιστώσει ότι πουθενά δεν αναφέρεται τέτοια ύβρι για τους Θεούς.

Δόγμα 14^ο : Η Δύναμις των Θεών είναι το απόλυτο ένστικτο επιβιώσεως μέσα στον άνθρωπο και όχι επίκτητο χαρακτηριστικό.

Ερμηνεία: Οι Θεοί κατοικούν μέσα στον άνθρωπο. Η ισχύς Των αποτελεί για τον άνθρωπο εγγενές, κληρονομικό ένστικτο επιβιώσεως όπως είναι η αναπνοή. Η Πίστη στην ύπαρξη των Θεών δεν αποτελεί επίκτητο χαρακτηριστικό. Ενυπάρχει. Απλώς ωρισμένοι άπιστοι το καταπνίγουν και δεν το αφήνουν να εκδηλωθεί.

Κάτι ανάλογο ισχύει και με το ένστικτο της γενετήσιας ορμής. Ενυπάρχει, ασχέτως αν κάποιοι το καταπιέζουν και δεν το αφήνουν να εκδηλωθεί, όμως σίγουρα δεν αποτελεί επίκτητο χαρακτηριστικό.

Δόγμα 15^ο : Οι Θεοί δεν είναι αρχέτυπα.

Ερμηνεία: Αρχέτυπο είναι το περιεχόμενο του συλλογικού ασυνειδήτου, σύμφωνα με τον Καρλ Γιούνγκ. Ο Γιούνγκ μιλά για παγκόσμιες-συλλογικές εικόνες της ψυχής που κληρονομούνται από γενιά σε γενιά. Αλλά οι Θεοί, μάς διδάσκουν ότι υπάρχουν ασχέτως από το τί πιστεύει ο άνθρωπος ή από το αν υπάρχει άνθρωπος. Απλώς η Δύναμίς Των αποκαλύπτεται ως εγγενές ένστικτο στον άνθρωπο. Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν αποτελούν συλλογική σκεπτομορφή, όπως υποστηρίζει ο Γιούνγκ.

Δόγμα 16^ο : Οι Θεοί δεν είναι σύμβολα.

Ερμηνεία: Οι Θεοί υπάρχουν ανεξαρτήτως από το αν τους τιμά ο άνθρωπος. Συνεπώς είτε οι άνθρωποι δεν κάνουν θυσίες στους Θεούς, είτε δεν τους κάνουν αγάλματα, είτε δεν τους κάνουν Ναούς, οι Θεοί υπάρχουν. Άρα τα ανθρώπινα σύμβολα αποτελούν μέσα ανθρωπίνης εκφράσεως και κατανοήσεως των Θείων Μυστηρίων και ποτέ δεν ταυτίζονται με τους Θεούς.

Δόγμα 17^ο : Οι Θεοί δεν είναι θεοποιημένες έννοιες, ούτε ιδέες.

Ερμηνεία: Στην αρχαία Ελλάδα οι Πρόγονοι των Ελλήνων, τιμούσαν ωρισμένες έννοιες ως Ιερές. Η Δικαιοσύνη, η Σοφία, ο Ζήλος, η Βία, η Νίκη εθεωρούντο Ιερές έννοιες. Όμως δεν επιτρέπεται να συγχέουμε τις ιδιότητες, τα χαρακτηριστικά και τις δυνάμεις των Θεών με τους Θεούς. Αλλιώς καταλήγουμε στο γελοίο συμπέρασμα ότι θεοποιήσαμε την Σοφία και την ονομάσαμε Θεά Αθηνά. Αυτό αποτελεί μεγίστη ύβρη.

Οι Πρόγονοι των Ελλήνων είχαν την τάση να αναβιβάζουν τις Ιερές έννοιες προς τους Θεούς και ποτέ να υποβιβάζουν τους Θεούς προς τις Ιερές έννοιες. Δηλαδή τιμούσαν την Σοφία με τιμές που μερικές φορές προσιδίαζαν σε Θεούς. Αλλά ποτέ δεν υποβάθμιζαν τους Θεούς στο επίπεδο της Ιεράς εννοίας «Σοφία».

Η Δικαιοσύνη είναι ιδιότητα των Θεών, δεν είναι θεός. Οι ανθρώπινες τιμές προς την Δικαιοσύνη, σε επίπεδο θεού, δεν μετατρέπουν την έννοια της Δικαιοσύνης σε θεά. Η Θέμις είναι Θεά και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την δικαιοσύνη. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Ιερές έννοιες δεν είναι θεοί.

Δόγμα 18^ο : Οι Θεοί δεν είναι θεοποιημένοι άνθρωποι.

Ερμηνεία: Η βλασφημία των ευημεριστών ότι τάχα οι Θεοί είναι θεοποιημένοι άνθρωποι ουδέποτε κατείχε θέση στην Ελληνική Θρησκεία. Αποτελεί την θέση των άθεων και των εχθρών της ανθρωπότητος. Υπήρξαν και θα υπάρξουν ενσαρκωμένοι Θεοί αλλά ποτέ θεοποιημένοι άνθρωποι. Αν κάποιοι απατεώνες αυτοθεοποιούνται ή αν θεοποιούν άλλους απατεώνες σε αυτό δεν φταίνε οι Αθάνατοι Θεοί.

Όμως τέτοιες ενέργειες δεν υποβαθμίζουν τους Θεούς στο επίπεδο του ανθρώπου, αντιθέτως υποβαθμίζουν τον θεοποιημένο άνθρωπο στο επίπεδο του απατεώνος. Οι απατεώνες δεν αποτελούν πηγή γνώσεως για τα περί Θεών και Κόσμου πράγματα.  

Δόγμα 19^ο : Άγνωστη στους ανθρώπους η Ουσία των Θεών.

Ερμηνεία: Η ουσία-ύλη από την οποία αποτελούνται οι Θεοί δεν είναι δυνατόν να είναι γνωστή σε ανθρώπους. Και όποιος λέει ότι γνωρίζει την ουσία των Θεών είναι ψεύτης και βλάσφημος. Την ουσία των Αθανάτων Θεών γνωρίζουν μόνον οι Αθάνατοι Θεοί. Ουδείς άλλος.

Γνωρίζουμε ως άνθρωποι ότι δεν πρόκειται για άϋλα Όντα με την έννοια της ανυπαρξίας ή του απολύτου κενού. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει ούτε να προέλθει τίποτε, από το τίποτε.

Δόγμα 20^ο : Οι Θεοί είναι Όντα με συνείδηση και βούληση.

Ερμηνεία: Οι Θεοί δεν είναι απαθείς, ούτε αμέτοχοι στα ανθρώπινα πράγματα, όπως ισχυρίζονται ωρισμένοι βλάσφημοι. Έχουν συνείδηση και βούληση ανεπηρέαστη από εξωτερικά αίτια. Όμως στρέφουν την προσοχή Τους προς τους πιστούς που κάνουν θυσίες και τους αποδίδουν τιμές ζητώντας την βοήθειά Τους. 

Δόγμα 21^ο : Οι Θεοί είναι Δικαστές και Τιμωροί του κακού και ποτέ γεννήτορες του κακού.

Ερμηνεία: Οι Θεοί τιμωρούν αμείλικτα το κακό που κάνουν οι άνθρωποι στον Κόσμο. Η Δικαιοσύνη αποτελεί αποκλειστική ιδιότητά Τους. Οι Θεοί επιτρέπουν στο κακό να υπάρχει ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να επιλέγει μεταξύ αρετής και κακίας. 

Δόγμα 22^ο : Το Κακό υπάρχει στον Κόσμο για να αποδεικνύουν οι Θεοί το Μεγαλείο Τους.

Ερμηνεία: Το Κακό υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, και μάλιστα ως θεοποιημένη οντότητα κατωτέρα βεβαίως από τους Αθανάτους Θεούς. Αυτό αναγνωρίζεται από την δογματική της Ελληνικής Θρησκείας παρά τις ανοησίες που διαδίδουν ωρισμένοι σύγχρονοι αιρετικοί. Ο Τυφωεύς, ο Αλάστωρ, η Λάμια και η Μορμώ αποτελούν εκφάνσεις του Κακού που αλλάζει συνεχώς μορφές για να εξαπατήσει τους ευσεβείς.

Εξ αιτίας της υπάρξεως του Κακού οι Θεοί επιδεικνύουν το Μεγαλείο και την Δύναμή Τους. Το Κακό δεν υπάρχει για να το τρέμουν οι άνθρωποι, αλλά για να το αποφεύγουν.  

Δόγμα 23^ο : Το Πεπρωμένο και η Ελεύθερη Βούληση του ανθρώπου συνυπάρχουν, χωρίς να υπάρχει αντίφασις.

Ερμηνεία: Στην Ελληνική Θρησκεία δεν υπάρχει σύγκρουση του Πεπρωμένου και της Ελευθέρας Βουλήσεως. Αν υπήρχε μόνον το Πεπρωμένο τότε οι άνθρωποι δεν θα είχαν καμμία ελεύθερη επιλογή στην ζωή τους, θα ήταν έρμαια, τυφλά όργανα στα χέρια των Θεών.

Αν πάλι δεν υπήρχε Θεία Πρόνοια-Πεπρωμένο-Ειμαρμένη τότε οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τιμωρούνται ποτέ για τις βλάβες που προκαλούν στους συνανθρώπους και στην Φύση.

Πεπρωμένο και Ελευθέρα Βούληση όχι μόνον δεν συγκρούονται στην Ελληνική Θρησκεία αλλά αλληλοσυμπληρώνονται και συνυπάρχουν αρμονικά.

Δόγμα 24^ο : Τα Θαύματα αποτελούν την Αποκάλυψη της Θείας Παντοδυναμίας.

Ερμηνεία: Το Θαύμα δεν αντίκειται ούτε ταυτίζεται με τους φυσικούς νόμους. Τα Θαύματα είναι αποκαλύψεις της Δύναμης των Θεών και δεν αμφισβητούν την Φύση, όπως και η Φύση δεν αμφισβητεί τους Θεούς.

Δόγμα 25^ο : Η Επιφάνεια των Θεών γίνεται με την εμφάνιση Τους στους ανθρώπους, όπου και όταν το θέλουν οι Θεοί, με όποια μορφή θέλουν οι Θεοί.

Ερμηνεία: Οι ζωντανοί και αληθινοί Θεοί αποκαλύπτονται συνεχώς. Αλλιώς δεν είναι αληθινοί και ζωντανοί Θεοί. Οι Θεοί δεν παραμένουν βουβοί ούτε ακίνητοι. Οι Θεοί δεν παραμελούν τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά. Όμως εμφανίζονται με μορφή που πολλές φορές δεν γίνεται κατανοητή από τους ανθρώπους, ούτε γνωστοποιείται στους ανθρώπους, γιατί έτσι επιλέγουν οι Θεοί. Υπάρχουν Επιφάνειες Θεών για τις οποίες γνωρίζουμε τα πάντα και Επιφάνειες Θεών για τις οποίες δεν γνωρίζουμε τίποτε ή πολύ λίγα πράγματα.   

Δόγμα 26^ο : Οι Θεοί δεν ταυτίζονται με τον Κόσμο-Φύση.

Ερμηνεία: Οι Θεοί όταν θέλουν, αν θέλουν, κατοικούν μέσα σε δέντρα, ποταμούς, βουνά. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το δέντρο ή το βουνό ή ο ποταμός είναι θεός. Ο πανθεϊσμός δεν συμβιβάζεται με την Ελληνική Θρησκεία. Ο πανθεϊσμός αποτελεί εκφυλισμό και ισοπέδωση της εννοίας του Θείου Όντος. Διότι ισοπεδώνοντας τα πάντα, λέγων ότι τα πάντα είναι θεός, εισάγει από την πίσω πόρτα τον ευημερισμό. Αφού δέντρα, ποτάμια, βουνά είναι θεοί, τότε και ο άνθρωπος είναι θεός. Κάτι που αποτελεί μεγίστη βλασφημία.

Δόγμα 27^ο : Οι Θεοί είναι αόρατοι, ασχημάτιστοι και άπειροι.

Ερμηνεία: Οι Θεοί δεν έχουν συγκεκριμένο σχήμα, ούτε είναι ορατοί, ούτε δύνανται να περιοριστούν μέσα σε κάτι. Οι άνθρωποι έχοντες περιωρισμένη διάνοια πολλές φορές τους δίνουν ανθρωπίνη μορφή στα αγάλματά τους. Το κάνουν για να έχουν κάποιο σύμβολο λατρείας κατά την διάρκεια των Ιεροπραξιών τους, αλλά σε καμμία περίπτωση μη φαντασθεί κάποιος ότι οι Θεοί έχουν συγκεκριμένη μορφή, ή ότι είναι ορατοί από ανθρωπίνους οφθαλμούς ή ότι μπορεί κάποιος να τους περιορίσει μέσα σε κάποιο χώρο.

Οι Θεοί είναι άπειροι, καταλαμβάνουν όλο τον χώρο και εμπεριέχουν όλο τον χώρο, ποτέ το αντίστροφο. 

Δόγμα 28^ο : Οι Θεοί δεν έχουν ανθρώπινα πάθη.

Ερμηνεία: Όποτε εμφανίζεται στην Ελληνική Θεολογία κάποιος συγγραφεύς να αποδίδει πάθη στους Θεούς, στην πραγματικότητα αποδίδει τα δικά του πάθη και τις δικές του αδυναμίες στους Θεούς. Όμως οι Θεοί είναι Τέλειοι, ανεξάρτητα από το τί έγραψε και υπό ποία έννοια το έγραψε ένας Όμηρος ή ένας Αριστοφάνης ή ένας Λουκιανός.

Έρωτες, ζήλιες, φόνοι, έχουν την ανθρωπίνη σφραγίδα του συγγραφέως και ποτέ δεν αποτελούν την σφραγίδα των Θεών. Εξαίρεση αποτελούν τα Μυστήρια, όπου για παράδειγμα κατασπαράσσεται το θείο βρέφος-Διόνυσος από τους Τιτάνες, διότι εκεί μέσω αλληγοριών και συμβολισμών αποκαλύπτεται το νόημα των Θεϊκών Μυστηρίων.  

Οι άνθρωποι ήταν, είναι και θα είναι ατελείς. Οι Θεοί ήταν, είναι και θα είναι Τέλειοι. Οι Θεοί δεν βλάπτονται από τις ανθρώπινες μωρίες, όμως οι άνθρωποι τιμωρούνται από τους Θεούς για τις βλασφημίες των.

Δόγμα 29^ο : Η Φύσις είναι Ιερά, Έμψυχος, Ενσυνείδητος και Απαραβίαστος, αλλά όχι θεός.

Ερμηνεία: Η Φύσις χωρίς να αποτελεί θεό, είναι η απόδειξις και η αποκάλυψις των Θεών. Η Φύσις ως έμψυχος και ενσυνείδητος αποδεικνύει ότι υπάρχουν όντα που δεν έχουν ανθρώπινη μορφή, αλλά έχουν ανωτέρα συνείδηση από τους ανθρώπους.

Ως εκ τούτου, η Φύσις είναι Ιερά και Απαραβίαστος και η κακοποίησή της από τους ανθρώπους αποτελεί βλασφημία κατά των Θεών. Η κακοποίηση της Φύσεως τιμωρείται μαζί με την άρνηση των Θεών ως τα δύο μεγαλύτερα εγκλήματα που μπορεί να διαπράξει ένας άνθρωπος.

Δόγμα 30^ο : Οι Θεοί απηγόρευσαν στους Έλληνες να αναμειγνύωνται με τους μη-Έλληνες.

Ερμηνεία: Οι Θεοί επέλεξαν τους Έλληνες ως έναν ξεχωριστό Λαό, ο οποίος έχει σκοπό να διαφωτίσει όλους τους άλλους λαούς. Γι’ αυτό οι Θεοί απαγόρευσαν στους Έλληνες να περπατούν στα μονοπάτια των μη-Ελλήνων. Οι Θεοί απαγόρευσαν στους Έλληνες να ζουν σύμφωνα με τους νόμους των μη-Ελλήνων.

Είναι θεία επιταγή οι Έλληνες να ζουν ξεχωριστά από τους μη-Έλληνες. Είναι θεία επιταγή οι Έλληνες να σκέπτωνται και να συμπεριφέρωνται διαφορετικά από τους μη-Έλληνες. 

Οι Θεοί απαγόρευσαν στους Έλληνες να αναμειγνύωνται φυλετικώς και πολιτιστικώς με τους μη-Έλληνες. Ο διαχωρισμός Ελλήνων και μη-Ελλήνων αποτελεί την βασικώτερη εντολή των Θεών προς τους Έλληνες.

Όποιος εφαρμόζει αυτό το Ιερό Δόγμα θα γίνει πλούσιος σε αυτή, στην άλλη ζωή, και στις επόμενες γενιές Ελλήνων.

Δόγμα 31^ο : Οιαδήποτε προσβολή κατά των Ελλήνων αποτελεί προσβολή κατά των Θεών. Οιαδήποτε προσβολή κατά των Θεών αποτελεί προσβολή κατά των Ελλήνων.

Ερμηνεία: Οι Θεοί μάς απεκάλυψαν ότι οιαδήποτε προσβολή εναντίον των Ελλήνων αποτελεί προσβολή κατά της Θρησκείας, κατά του Σύμπαντος, κατά των Προγόνων, κατά των Ιερών Νόμων, κατά της Ανθρωπότητος, κατά της Φύσεως.

Όποιος περιφρονεί έναν Έλληνα περιφρονεί τους Θεούς. Όποιος κακοποιεί έναν Έλληνα, προσβάλλει τους Θεούς. Όποιος συκοφαντεί έναν Έλληνα, συκοφαντεί τους Θεούς.

Το δόγμα ισχύει και αντιστρόφως. Όποιος βέβηλος υβρίζει τους Θεούς, υβρίζει όλους τους Έλληνες. Όποιος υπάνθρωπος καταστρέφει τους Ιερούς Ναούς των Θεών, καταστρέφει τις οικίες όλων των Ελλήνων. Όποιος εγκληματίας περιφρονεί τους Θεούς, περιφρονεί όλους τους Έλληνες. Όποιος κλέβει κάτι από την περιουσία των Θεών, κλέβει την περιουσία όλων των Ελλήνων.

Όποιος εγκληματίας διαπράττει τέτοια στυγερά εγκλήματα, μόνο την ποινή του θανάτου μπορεί να περιμένει ως ένδειξη οίκτου των Θεών. Η ανακουφιστική λύτρωση ενός τέτοιου υπανθρώπου από την επίγεια ζωή, θα τον βοηθήσει να σωφρονιστεί στην άλλη ζωή.

Δόγμα 32^ο : Οι ψυχές όλων των απίστων δεν αξίζουν όσο μία Ελληνική Ψυχή.

Ερμηνεία: Στον αιώνιο πόλεμο μεταξύ Καλού και Κακού οι Θεοί επέλεξαν τους Έλληνες να απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από τις δυνάμεις του πνευματικού σκότους. Κάθε άπιστος πολεμά στο στρατόπεδο της Αδικίας, κάθε Έλλην στο στρατόπεδο της Δικαιοσύνης. Η ποιοτική ανωτερότητα εξαλείφει την αριθμητική υπεροχή. Όλοι οι βέβηλοι δεν αξίζουν όσο ένας Έλλην.      

Δόγμα 33^ο : Οι Θεοί βοηθούν μόνον όσους είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν για την πίστη τους.

Ερμηνεία: Το βασικό μήνυμα του Ελληνισμού είναι να πολεμάς και να πεθαίνεις, αν χρειαστεί, για τα πιστεύω σου. Χωρίς τους Νόμους των Θεών, Ελληνικό Έθνος δεν υπάρχει. Το να πολεμούν και να πεθαίνουν οι Έλληνες για τους Θεούς, σημαίνει ότι πολεμούν για το Έθνος και τα πιστεύω τους.

Όπως οι Θεοί επέτρεψαν στους Ιεροφάντες να ακούσουν την φωνή Τους, διότι ήταν ευλαβείς, έτσι επιτρέπουν στους πιστούς να νικήσουν στον Ιερό Πόλεμο, διότι όποιος δεν πιστεύει στους Θεούς δεν μπορεί να ελπίζει στην νίκη.

Είναι απαράδεκτο οι ασεβείς Έλληνες να διαμαρτύρωνται για τα κακά που υπέστησαν από κάθε λογής εχθρούς και επιπλέον να κατηγορούν τους Θεούς επειδή δεν τους προστάτευσαν, από την στιγμή που αυτοί ξέχασαν τους Θεούς. Χιλιάδες χρόνια Ιστορίας επιβεβαίωσαν τους Λόγους των Θεών: «Όποιος αποστατήσει από την Δικαιοσύνης μας, θα υποδουλωθεί σε εκατομμύρια εχθρούς για πολλούς αιώνες».

Δόγμα 34^ο : Η Ελληνική Θρησκεία προϋπήρχε της δημιουργίας του Κόσμου και θα υπάρχει μετά την καταστροφή του Κόσμου τούτου.

Ερμηνεία: Οι Κόσμοι δημιουργούνται και καταστρέφονται, σύμφωνα με τις Εντολές των Αθανάτων Θεών. Η Ελληνική Θρησκεία προηγήθηκε της δημιουργίας αυτού του Κόσμου διότι επικρατούσε σε άλλους Κόσμους, και θα συνεχίσει την παρουσία της σε άλλους Κόσμους, μετά την καταστροφή αυτού του Κόσμου.

Τα Ιερά Βιβλία της Ελληνικής Θρησκείας είναι τα αντίγραφα Ουρανίων Πρωτοτύπων. Είναι οι Λόγοι των Αθανάτων Θεών και ουδείς αμφισβητεί ότι παραμένουν αιώνια και αναλλοίωτα, ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου.

Δόγμα 35^ο : Οι Θεοί δεν έχουν αιτία δημιουργίας και είναι αυθύπαρκτοι.

Ερμηνεία: Οι Θεοί είναι η πρώτη Αρχή. Είναι το αίτιο δημιουργίας των πάντων. Οι Θεοί δεν υποτάσσονται ούτε στις Μοίρες ή ούτε στην Αδράστεια. Οι Θεοί αρνούνται παν όριον και παν περιορισμόν. Οι Θεοί αποκλείουν πάσαν ατέλειαν στους Εαυτούς Των.