Πώς σώσαμε τις ξένες τράπεζες και θάψαμε τους Έλληνες πολίτες

Ο πρωθυπουργός θα επιστρέψει 25 Σεπτεμβρίου. Οι υποχρεώσεις του τον καλούν στις Βρυξέλλες και στη Νέα Υόρκη. Πίσω, απ' ό,τι λένε οι πληροφορίες των καναλιών και των εφημερίδων, τρώγονται (και ορισμένοι σφάζονται) υπουργοί του για τις αρμοδιότητες και κυρίως για το ποιός θα έχει υπογραφή στις φημολογούμενες (αν και δεν φαίνονται στον ορίζοντα) επενδύσεις.
Η κοινωνία κοχλάζει, οι παραβάτες του πλαφόν πρατηριούχοι οδηγούνται σιδηροδέσμιοι στον εισαγγελέα. Απειλές εξαπολύονται εναντίον όλων των επαγγελμάτων, των τάξεων και των λαϊκών στρωμάτων. Ο Όλι Ρεν μας προειδοποιεί ότι θα αυξηθεί το ΦΠΑ στο διπλάσιο για όλα τα βασικά αγαθά, επομένως, πρέπει να περιμένουμε αύξηση του πληθωρισμού το 2011.

Οι αγορές μας υποδέχτηκαν χθες με αύξηση των τόκων σε σχέση με το προηγούμενο δίμηνο, γεγονός που δείχνει την αβεβαιότητα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Ο χρυσός ανέβηκε σε επίπεδο ρεκόρ, πράγμα που δείχνει ανασφάλεια στο διεθνή οικονομικό ορίζοντα και περισσότερο για την ευρωπαϊκή οικονομία, παρά τη φαινομενική σταθεροποίηση του ευρώ. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας ο κ. Στάινμπρουκ σε συνέντευξή στο περιοδικό Spiegel λέει ότι είναι μονόδρομος η αναδιάρθρωση του χρέους, η επιμήκυνσή του, η απάλειψη τόκων και κάποιο «ψαλίδισμα» επί του συνόλου (haircut). Και ο Παπανδρέου δίνει πλέον στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση τη χροιά δημοψηφίσματος. Και τη δίνει γιατί θέλει στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση προκειμένου να προχωρήσει στις επόμενες φάσεις του περίφημου Μνημονίου, που είναι η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και άλλων τομέων του Δημοσίου με μαζικές απολύσεις, λόγω των συγχωνεύσεων ή των καταργήσεων διαφόρων οργανισμών που θα προβληθούν, ως εξυγίανση της κρατικής μηχανής, ενώ στην πραγματικότητα είναι η υλοποίηση απαίτησης της τρόικας, για απομάκρυνση μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων, όπως συνέβη στη Ρουμανία και σε άλλες χώρες που πήγε ή είναι ακόμη το ΔΝΤ.

Μόλις, προχθές το βράδυ στην εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, ο υπουργός των Οικονομικών (ο οποίος αντιλαμβάνεται καλύτερα από πολλούς την πρωθυπουργική επιλογή και τις οδηγίες) απάντησε σε σχετικό ερώτημα ότι «με την επιλογή αυτή (του Μνημονίου) σώσαμε τον Έλληνα πολίτη, τις ελληνικές τράπεζες, τις ξένες τράπεζες, τις ξένες κυβερνήσεις και την Ευρωζώνη». Πρόσθεσε, μάλιστα, εν τη ρύμη του λόγου του, ότι η μείξει της Ευρωπαϊκής βοήθειας με το ΔΝΤ ήταν απαίτηση των συντηρητικών της Ευρώπης. Το πώς σώθηκε ο Έλληνας πολίτης, από την εξυπηρέτηση του υπερδανεισμού της χώρας κατά μήκος της μεταπολιτευτικής περιόδου, είναι αντιληπτό και ψηλαφείται καθημερινά στην τσέπη. Το πώς σώθηκαν οι ελληνικές τράπεζες, με τα τόσα δισεκατομμύρια που πήραν είναι επίσης αντιληπτό. Η επιβεβαίωση των ισχυρισμών του υπογράφοντος σε δεκάδες εκπομπές, ότι σώσαμε τον κ. Άνκερμαν και τους διεθνείς τοκογλύφους, νομίζω ότι ήταν καταλυτική. Το γεγονός ότι θα διαλύονταν η Ευρώπη, αν εμείς δεν υπογράφαμε το Μνημόνιο, πλήρως επιβεβαιωμένο από τα χείλη του αρμόδιου υπουργού.

Επομένως, το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί το όπλο που είχε πάνω στο τραπέζι ο κ. Παπανδρέου δεν το έστρεψε κατά των δανειστών μας και το γύρισε πάνω μας; Γιατί παρεχώρησε τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο της χώρας μετά ταυτόχρονη και ουσιαστική εκχώρηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας; Τώρα, θέλει να είναι οι εκλογές δημοψήφισμα. Για τον Καλλικράτη υπογραμμίζει και για τις αλλαγές του. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο Καλλικράτης, αλλά ο χάρτης το βράδυ των εκλογών. Αν θα πρασινίσει και πόσο. Εμείς θα επιτρέψουμε να εκπυρσοκροτήσει και δεύτερη φορά το όπλο; Θα δώσουμε νομιμότητα σε ό,τι βλέπουμε; Θα δώσουμε την απαραίτητη δημοκρατική νομιμοποίηση; Με βάσει τις δημοσκοπήσεις που βλέπω, αισθάνομαι ότι ουδέποτε στην μεταπολιτευτική ιστορία δεν έχει δοθεί τέτοιο μήνυμα σαν αυτό που έρχεται...

Πηγή...