ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ
Με τον όρο Σιωνισμός εννοούμε την διαχρονική προσπάθεια της εβραϊκής τεχνητής και φυσικής διασποράς προς δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Επειδή ο ναός του Σολομώντα προς τιμή του Γιαχβέ ήταν κτισμένος στο όρος Σιών, και επειδή το ιερατείο επέβαλε σε κάθε εβραίο την προσκύνηση εκεί έστω άπαξ του βίου του, το κίνημα προς επαναπατρισμό αποκαλείται σιωνιστικό.

Η λέξη Σιών πιθανότατα είναι ελληνική. Οι Δωριείς, το Δ το επρόφεραν και Σ και έτσι απεκάλουν τον Δία Σία κατά το Διός Βουλαί=Σιός Βουλαί=Σίβυλλαι. Έτσι, και επειδή οι κάτοικοι της Παλαιστίνης ήσαν ανέκαθεν και Έλληνες πριν έλθουν οι εβραίοι, και επειδή οι Έλληνες έκτιζαν τα ιερά στα υψώματα, ο λόφος του Ναού του Διός ήταν το Δίον και Δωριστί Σίον=Σιών, Δωρική αποικία στην Παλαιστίνη πιθανολογείται ότι ήτο η πόλις Ντορ ή Δόρ. Μετά την κατάκτηση της Παλαιστίνης και σφαγή ή αφομοίωση των Ελλήνων από τους εβραίους, (όπως φαίνεται στην Π. Διαθήκη), διετηρήθη το όνομα Σιών.

Γιά κάποιους λόγους, οι εβραίοι άφησαν τον κόσμο να εννοήση ότι ο σιωνισμός ξεκίνησε το 1896 από τον Θεόδωρο Χέρτζλ με την πρώτη σιωνιστική διεθνή στην Βασιλεία της Ελβετίας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ήταν το πολλοστό σιωνιστικό κίνημα και ΟΧΙ το μόνο επιτυχές..... Η φυσική διασπορά των εβραίων, δηλαδή, η προελθούσα από την εκούσια μετανάστευση εβραίων, δημιουργήθηκε κατά τα κλασσικά χρόνια στην Ανατολή και κατά τα ελληνιστικά χρόνια στην Δύση. Στα πλαίσια αυτής της εκούσιας μετανάστευσης, παρουσιάζονται και εγκαθίστανται οι εβραίοι, γιά πρώτη φορά, και στον Αιγιακό-Ελλαδικό χώρο. Η εγκατάστασις αυτή έλαβε χώρα μετά την κατάκτηση της Ελλάδος από τους Ρωμαίους. Πολλοί εβραίοι ιστορικοί έγραψαν γιά αρχαιότερη εγκατάσταση εβραίων στην Ελλάδα, κάτι που όμως ούτε μπορεί να αποδειχθή ιστορικά, ούτε σε κάποιον μύθο ή παράδοση αναφέρεται.

Εβραίοι ιστορικοί της Θεσσαλονίκης, σε μία "ρομαντική" περισσότερο προσπάθειά τους να υποστηρίξουν το δόγμα "Θεσσαλονίκη, εβραϊκή πόλη", μιλούν για εβραϊκή συναγωγή στην Πόλη μας το 148 π. Χ. Αυτό δεν έχει ιστορική βάση αλλά αναφέρεται γενικά και αόριστα "στην παράδοση". Ο διάσημος ακαδημαϊκός, υπεύθυνος ιουδαϊκών σπουδών στο πανεπιστήμιο Σινσινάτι των ΗΠΑ, ελληνομαθής εβραίος Ραβίνος, Στήβεν Μπάουμαν (Steven Bowman), στο βιβλίο του "Οι Ιουδαίοι στο Βυζάντιο", εκδόσεις πανεπιστημίου Αλαμπάμα, στην σελίδα 133, δίνει την πιό υπεύθυνη απάντηση επί του θέματος: "ο πρώτος εβραίος που απαντάται στην Ελλάδα είναι ένας δούλος στον Ωρωπό ονόματι Μόσχος (από το Μοσέ) Μοσχίωνος το έτος 129 π.Χ.".

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια όμως, ήδη υπάρχουν οργανωμένες εβραϊκές κοινότητες σε όλη την Δύση και Β. Αφρική. Το έτος 70 μ.Χ., μετά από ιουδαϊκή επανάσταση, οι ρωμαϊκές λεγεώνες ισοπεδώνουν την Ιερουσαλήμ και υποχρεώνουν τους κατοίκους της Ιουδαίας να εγκαταλείψουν τις προγονικές εστίες τους και να μεταναστεύσουν. Αυτή η υποχρεωτική μετανάστευση δημιούργησε την τεχνητή εβραϊκή διασπορά. Σύντομα, σε κάθε εβραϊκή κοινότητα του εξωτερικού, οι διωχθέντες, ανεμίχθησαν με τους προϋπάρχοντες. Μετά λίγα χρόνια, σε πλήρη αρμονία, οι μικτές εβραϊκές κοινότητες θεώρησαν εαυτούς διωχθέντες και έτσι δημιουργήθηκε το όραμα της επιστροφής στο Ισραήλ, δηλαδή το σιωνιστικό όραμα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Οι απανταχού εβραίοι, ζούσαν ειρηνικά με τους ιθαγενείς κάθε τόπου και είχαν εξασφαλίση ήδη τα προνόμια που απαιτεί η ιδιαιτερότητα του δόγματός των. Οι διωχθέντες το 70 μ.χ. συνετέλεσαν καταλυτικά στον ήδη υπάρχοντα "δηλητηριασμό" των εβραϊκών κοινοτήτων. Ο "δηλητηριασμός" αυτός είχε αρχίση ήδη από τα χρόνια του Χριστού. Λέμε "δηλητηριασμός" διότι το μίσος των εβραίων κατά των Ρωμαίων και στυγνών κατακτητών, ξεσπούσε, όλως περιέργως, κατά των ...Ελλήνων. Έτσι, το 38 μ.χ. στην Αλεξάνδρεια, δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων υπήρξαν θύματα εβραϊκής εξεγέρσεως.

Πιθανώς οι εξεγερθέντες δεν πίστευαν ότι τελικά θα τιμωρηθούν, μιά και διεδίδετο ότι ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος ήταν εβραίος από την μητέρα του. Και είχαν δίκιο. Αν και πέρασαν 2.000 χρόνια από τότε, όχι μόνον οι ιστορικοί δεν μας έδωσαν μια ικανοποιητική απάντηση για αυτό το περίεργο μίσος κατά των Ελλήνων, αλλά αντίθετα έκαναν κάθε προσπάθεια να το αποκρύψουν. Τελικά, οι εβραϊκές κοινότητες, από το 70 μ.χ. έως το 115 μ.χ. ανασυντάσσονται, οργανώνονται και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή μια αδυναμία της Ρώμης, για να πορευθούν προς τα πατρογονικά τους εδάφη. Ένα τέτοιου είδους κίνημα, απαιτεί ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας της διασποράς, καλλιέργεια, εκ μέρους του ιερατείου, συνωμοτικού κλίματος, πολεμικής αρετής και υψηλού ηθικού, επί σειράν ετών. Επίσης απαιτεί ικανότατο "γραφείο πληροφοριών" ώστε να γνωρίζουν οι ηγέτες του κινήματος τις κινήσεις και αδυναμίες του αντιπάλου. Μέσω των κοινοτήτων της διασποράς, και της οργανωμένης διεισδύσεως στα ανώτερα κλιμάκια, φαίνεται ότι οι στόχοι αυτοί θεωρήθηκαν εφικτοί και η ιστορία τους δικαίωσε. (Τέτοιου είδους άριστη εσω-κοινοτική και δια-κοινοτική οργάνωση και λειτουργία, θα αποτελέση την πυξίδα και τον οπλισμό των εβραϊκών κοινοτήτων μέχρι της ημέρες μας. Μόνο που σήμερα, διαθέτοντας τελευταίου τύπου Τεχνολογία και καλολαδωμένους μηχανισμούς αυτοβελτιώσεως, έφθασαν στο σημείο να επηρρεάζουν τις αποφάσεις όλων των δυτικών και ανατολικών κυβερνήσεων).

Οι πληροφορίες της εποχής ήταν ότι, οι νεοκατακτηθείσες περιοχές της Παρθίας (Ιράκ, Περσία), επανεστάτησαν. Οι λαοί δυτικά της Μοσούλης, ήταν αδύνατον να νικηθούν. Ο ίδιος ο αυτοκράτωρ Τραϊανός, κουρασμένος και καθόλου υγιής, παίρνει μηνύματα ότι οι Βρεττανοί και οι Μαυριτανοί ετοιμάζονται για ξεσηκωμό. Τον χειμώνα του 116 μ.χ. τον περνά στα ερείπια της ανατολικής πρωτεύουσάς του, της Αντιοχείας η οποία, τον προηγούμενο χρόνο είχε ισοπεδωθή από καταστρεπτικό σεισμό. Εκεί, ο αυτοκράτωρ έμαθε ότι οι εβραίοι είχαν εξεγερθή. Τα νέα ήταν οτι, οι εβραίοι εξεγερθέντες, στην σημερινή Λιβύη (Κυρηναϊκή), στην Αλεξάνδρεια, στην Κύπρο και στην Μεσοποταμία, ξεσηκώθηκαν εναντίον της Ρώμης, σφάζοντας όμως περίπου 1.000.000 Έλληνες! Ο Τραϊανός, απεφάσισε να ανασυγκροτηθή στην Ρώμη αλλά, στις ακτές της Κιλικίας, στην Σελινούντα, απέναντι από την Β. Κύπρο, στις 8 Αυγούστου του 116, πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Τον διεδέχθη ο ικανότατος και φιλέλλην, Αδριανός ο οποίος κατάφερε να βάλη σε τάξη την αυτοκρατορία.

Η ιστορία λέει ότι σε κάθε δύσκολη για τους εβραίους περίοδο, εμφανίζονται κάποιοι "περίεργοι" οι οποίοι δηλώνουν "Μεσσίες". Γεμάτη η ιστορία, από τα χρόνια του Ιησού και μετά, ως πριν 2-3 αιώνες από ιουδαίους "Μεσσίες", οι οποίοι παίζοντας με τον πόνο του λαού, και με την αφελή ανοχή ή σκοπιμότητα του ιερατείου, οδήγησαν τον ιουδαϊκό λαό σε ανείπωτες καταστροφές και εξευτελισμούς. (π.χ. Εσδρα εκ Βαβυλώνος, Δράχμα, Κοχέμπα, Μωυσή εκ Κρήτης, Σισίνης εκ Συρίας, Αββαδίας εκ Περσίας, Ιεζεκίας, Δαυίδ Ραμαρνέρ εκ Πόλης, Σολομών Μόλχο, Σαμπετάι Σεβή, Μανασε Ισραήλ κλπ κλπ ). Η ιστορία λοιπόν λέει, ότι ένας τέτοιος "Μεσσίας", ονόματι Λουκούας ή Ανδρέας, ετέθη επικεφαλής του συντονισμένου κινήματος.

Το κίνημα ξεκίνησε στην Κυρήνη της Λιβύης όπου οι εξεγερθέντες κατέσφαξαν τον ελληνικό πληθυσμό, ισοπέδωσαν την πόλη, γκρέμισαν τους Ναούς και έφθασαν μέχρι του σημείου να σκάψουν τον δρόμο που οδηγούσε στο επίνειο της πόλης, την Απολλωνία. Ο "Μεσσίας" υπεσχέθη ότι θα ηγηθή των εβραίων της Κυρήνης στον δρόμο προς την Σιών.... Οι δε εβραίοι της Κυρήνης θα ηγούντο των συμπατριωτών τους της Αιγύπτου. Οι εβραίοι της Μεσοποταμίας θα τους συναντούσαν εκεί... Τελικά, η εξέγερση κατεστάλη το 118 μ.χ.

Στην ανατολική Μεσόγειο, την τάξη επέβαλλε ο στρατηγός Μάρκιος Τούρβων ενώ στην Μεσοποταμία, ήδη ο Λούσιος Κουίετος το είχε επιτύχη αφού και οι δύο επέβαλαν την τιμωρία των λεγεώνων, σφάζοντας δεκάδες χιλιάδες εβραίων, οπωσδήποτε όμως λιγότερους από όσους Έλληνες οι ίδιοι εξόντωσαν. Σαν αντίδραση στην καταστροφή τους, οι εβραίοι ....σταμάτησαν να μαθαίνουν στα παιδιά τους ελληνικά!!! Αυτό το εθνικο-ψυχοπαθητικό φαινόμενο του ανθελληνικού μένους καλούνται να εξηγήσουν οι ιστορικοί οι οποίοι σέβονται την επιστήμη και την ιστορική Αλήθεια.

Για την Κύπρο όμως, η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Η αντιπαλότητα εβραίων-Κυπρίων ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της υποδουλώσεως της Κύπρου στους Ρωμαίους. Ο Κάτων κατέλαβε την Κύπρο το 56 π.χ. και κυριολεκτικά την καταλεηλάτησε από κάθε είδος πλούτου οδηγώντας τους Κυπρίους σε πλήρη εξαθλίωση. Η εξαθλίωσις επί παραδείγματι, έφθασε μέχρι του σημείου, η άλλοτε πλουσία Σαλαμίς να αναγκασθή να συνάψη δάνειο από δύο ρωμαίους μεγαλεμπόρους, οι οποίοι λίγο αργότερα χρησιμοποίησαν τις λεγεώνες για να τους καταβληθούν οι υπέρογκοι τόκοι. Σώμα ρωμαίων ιππέων πολιόρκησε την γερουσία της Σαλαμίνος με αποτέλεσμα πέντε γερουσιασταί να πεθάνουν από πείνα.

Σύμμαχοι των Ρωμαίων σ' αυτή την καταπίεση ήταν οι εβραίοι έμποροι, οι οποίοι, ως υπεργολαβία, ανέλαβαν να εκμεταλλεύονται, για λογαριασμό των Ρωμαίων, τα πλούσια ορυχεία χαλκού και κάθε άλλο πλουτοπαραγωγικό πόρο. Στα επόμενα χρόνια, και μετά το 70 μ.χ., ο εβραϊκός πληθυσμός της Κύπρου αυξήθηκε κατά πολύ. Έτσι, υπήρχε αρκετό πλήθος για την εφαρμογή στην Κύπρο των σιωνιστικών σχεδίων. Το 117 μ.χ λοιπόν, όταν ο σιωνισμός διέταξε, κάποιος εβραίος ονόματι Αρτεμίων ηγήθηκε των εβραίων εξεγερθέντων. Ο Βυζαντινός ιερομόναχος λόγιος και ιστορικός και μετέπειτα Πατριάρχης (1065-1075) Ιωάννης Ξιφιλίνος, ευτυχώς, διέσωσε το γεγονός ότι οι σφαγιασθέντες στο νησί έφθασαν τις 240.000 (απώλοντο μυριάδες τέτταρες και είκοσι.) αφού από αρχαίες πηγές μόνον ο Δίων ο Κάσιος αναφέρεται στην σφαγή στους "ΒΙΟΥΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ" .

Αναλύοντας το γεγονός αυτής της σφαγής βλέπουμε ότι οι εβραίοι κατέσφαξαν χωρίς ιστορικό λόγο τους Έλληνες. Είχαν όμως εφαρμόση μια ρεαλ-πολιτικ έχοντας σκοπό να εξοντώσουν τους Έλληνες ολοκληρωτικά, και να μείνουν αυτοί, οι μόνοι κάτοικοι της νήσου. Εφήρμοσαν με μεθοδικότητα και ψυχρή λογική ένα σχέδιο εθνικής πολιτικής το οποίο θα αποτελέση από τότε ως τώρα το δόγμα εξωτερικής πολιτικής του σιωνισμού και του Ισραήλ σχεικά με την Κύπρο. Οτι δηλαδή "Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΖΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ". Όσο πιό γρήγορα οι ηγέτες μας κατανοήσουν αυτό το δόγμα τόσο πιο ευκολα θα οργανωθή η αποτελεσματική άμυνα του ελληνισμού. Η ιστορία τεκμηριώνει απόλυτα τους ισχυρισμούς μας όπως θα αποδείξουμε στο μέλλον. Οι πάντες σιωπούν σε ότι αφορά αυτό το συγκεκριμένα δόγμα.

Επανερχόμενοι στην ιστορία βλέπουμε ότι το μέγεθος της απώλειας, συνεκλόνισε τον φιλέλληνα Αδριανό τόσο πολύ, ώστε, διέταξε την ολοκληρωτική σφαγή των εβραίων της νήσου, και απηγόρευσε στο εξής, να εγκατασταθή έστω και ένας εβραίος στην Κύπρο. Φυσικά, οι εβραίοι έκαναν πολιτικούς αγώνες να επανεγκατασταθούν στην νήσο και έτσι στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, βρίσκουμε ολιγομελείς εβραϊκές κοινότητες εκεί. Το σιωνιστικό σχέδιο θα είχε πιθανώς επιτύχη αν ο Αδριανός δεν ήτο φιλέλλην...

Η μεγάλη σφαγή στην Κύπρο είχε απασχολήση τους ιστορικούς. Ο μεγάλος βρεττανός ιστορικός Γκίμπον, στα τέλη του 18 αι., αναφέρθηκε στην σφαγή. Η δράση του σιωνισμού όμως απέδωσε. Τα δικαιώματα εκδόσεως του τετράτομου έργου του Γκίμπον, αγοράσθηκαν από τον σιωνιστικό εκδοτικό οίκο Random House της Νέας Υόρκης περίπου το 1920. Από τότε ο Γκίμπον εκδίδεται τρίτομος, αφού πολύ μεθοδικά έχουν αφαιρεθή όσα καταγράφουν την αληθινή ιστορία σε σχέση με τον σιωνισμό. Πιθανώς κάτι ανάλογο συνέβη με την εκδοτική εταιρεία 4Ε, η οποία εκδίδει την εγκυκλοπαίδεια ΥΔΡΙΑ-CAMBRIDGE-ΗΛΙΟΣ. (Ελπίζουμε να μην αληθεύει το ότι ο Όμιλος Βαρδινογιάννη αγόρασε τα δικαιώματα εκδόσεως της παλαιάς ελληνικότατης και ελληνολατρικής εγκυκλοπαίδειας "ΗΛΙΟΣ" με σκοπό την επιβολή της "σιωπής της ενοχής").

Ακατονόητες αυτές οι μεθοδεύσεις για μας τους ελληνικώς σκεπτομένους. Η Ελληνική σκέψις δεν είναι δυνατόν να θεωρήση τους σημερινούς εβραίους υπεύθυνους για κάτι που έκαναν οι πρόγονοί τους πριν 2.000 χρόνια. Οι Έλληνες έχουν ευγένεια και αρετή που δεν θα τους επέτρεπε κάτι τέτοιο. Οι σιωνισταί όμως, αν και γνωρίζουν τις αρετές (κατ' αυτούς μειονεκτήματα) των Ελλήνων, επιβάλλουν αδικαιολόγητα το ιστορικό σκότος. Έτσι, εμφανιζόμεθα εμείς και άλλοι σαν εμάς να "συνωμοσιολογούν και να αποκαλύπτουν" μόνο και μόνο επειδή προκαλείται η νοημοσύνη μας....

Η μεθοδευμένη και οργανωμένη καταστροφή της Κύπρου, με προφανή λόγο την προσάρτηση, είχε συνέχεια σε μελλοντικούς χρόνους. Εμείς θα καταδείξουμε αυτή την μεθόδευση. Πιστεύουμε όμως, ότι οι Κύπριοι οφείλουν να αναγείρουν περικαλλές μνημείο το οποίο θα τιμά την μνήμη των προγόνων τους, και θα θυμίζη στους νεωτέρους ότι ο εφησυχασμός και η εμπιστοσύνη χωρίς όρια, μπορεί να προξενήση κι άλλα παρόμοια δεινά, Μια τέτοια προσπάθεια θα είχε σαν αποτέλεσμα το ξεσκέπασμα των οργάνων του σιωνισμού, τα οποία αγωνίζονται με μέθοδο και αυταπάρνηση για να επιβάλλουν την "σιωπή της ενοχής. Για να είσαι ελεύθερος πρέπει, όχι μόνο να είσαι ισχυρός και μάχιμος (τέτοιοι ήταν και οι αρχαίοι Έλληνες) αλλά να βρίσκεσαι σε διαρκή εγρήγορση και να επισημαίνης εγκαίρως συγκαλυμμένες ή και απροκάλυπτες, συνωμοτικές, εναντίον όλου ή μέρους του έθνους, ενέργειες.

Πηγή...